"Unutamadın, değil mi?" Sözlerim yüzünde beklediğim afallamaya sebep olurken, irileşen gözlerine baktım. Aşık olduğum gözlerine.. "Değil mi, tilki?" Sessiz kaldı. Saniyeler geçti, dakikalar birbiri ardını kovaladı. O sustu, ben sustum. O yere baktı, ben ona. Aramızda birka ç adım varken, ruhumuz birbirine kilometrelerce uzaktaydı. Nasıl gelmiştik biz bu hâle?.. |Yang Jeongin Fanfic.| angst.(?)All Rights Reserved