"Kocam-,pardon hocam."
✿✿✿
Onu beklemeden çalışma masamdaki sandalyeye kuruldum.
Tuhaf bakışları karşısında umursamadan bakmaya devam ediyordum. Ben. Bakışlarımı. Kaçırmam.
Oda yanımdaki boş sandalyeye yerleştiğinde derin bir nefes alarak söze girdi.
"Bugünlük sadece ders çalışma rutinimizi planlayacağız. Sonraki günlerde çalışmaya başlarız."
Kafamı sallayarak onayladım. Her türlü dinlemeyecektim.
"Dinleyeceksin."
Birden duraksadım ve masada olan bakışlarımı ona çevirdim.
Ne demeye çalışıyordu? Zihnimi okuyor olabilir miydi?
"Seni az çok tanıyorum, sakın aklından beni kaçırabileceğin veya dersi dinlemeyeceğin gelmesin. Ben anlatacağım. Ve sende üstüne düşeni yapacaksın."
Alaycı bir kahkaha atarak direktmen gözlerinin içine baktım. Fakat bu kez bakışlarını kaçırmadı.
"Pardon? Kim olarak söylüyorsun bunu?"
Oda benim gibi alaycı bir biçimde gülümsedi. Anlık bakışlarım gülüşüne kaydı. Çok güzeldi...
Bir dakika! Kahretsin... Kaybetmiştim.
Gözlerim konuşmasıyla geri gözlerini bulduğunda oldukça keyif alıyor gibi görünüyordu.
"Hocan olarak."
✿✿✿
04.05.2024
Kapak tasarımı şahsıma aittir.