Hanımağa Oldum!

Taksici Osman o günde her zamanki gibi taksisine müşteri aldığında, müşterisinin duygusal bir romantik roman yazarı olduğunu öğrenmiş oldu ve o yazarın yazdığı roman Osman'ın başına en büyük dert açacaktı!
"Bir roman okuyalım dedik, konular nerelere geldi!"

Hikayeden Kesit:

"Gardaşın değilim ben senin, Hanımağam!" diyen adamla donmuştum.
Ne demek istiyordu bu karşımdaki kalıplı adam? Ağız alışkanlığı yüzünden gardaşım demiştim ama alınmıştı sanırım. Herkese gitmezdi bu laf. Sanırım kırmıştım karşımdaki kalıplı adamı.
"Özür dilerim, ağız alışkanlığı. Komutanım desem sorun olmaz değil mi?" diye sorarken o kurt gözleri kısılmıştı.
"Yok, sorun olur. Yanlışlıkla tertip dersin sen bana hanımağam." Diyen adamla gülmeden edemedim. İlahi o kadar da değildi. Ama karşımdaki adama şimdi ne diyecektim? Ne denirdi ki? İsmini söylersem herkesin yanlış anlayacağını biliyordum.
"Size ne dememi istersiniz o zaman?" diye sorarken gerçekten anlamıyordum. Karşımdaki kalıplı adam bir adım atıp tam dibime girdiğinde, o keskin barut kokusu burnuma dolmuştu. Başımı hafifçe kaldırıp kurt bakışlı adamın o buz mavisi gözlerine bakmadan edememiştim. Gözlerinin içinde yeşillikler vardı.
Başını başıma doğru eğerken, o sıcak nefesi yüzüme vurmaya başlamıştı. Bu adam neden dibime girmişti. Bir isim meselesi yüzünden bu kadar yakın olması doğru muydu ki?
Kulağıma doğru başını eğerken, dudaklarını yanağımda hissetmiştim. Ama o dudaklar hareket ettiğinde, duyduklarımla donmuştum.
Ne diyordu bu komutan!
"Ağam dersin, Hanımağam. Gönlümün ağası dersin."

not: kapak pinterest'ten alınmıştır.