"Beni sevmeyeceğini biliyordun!" Bağırdım ama faydası yoktu. O bana kör aynı zamanda sağırdı. "Denemek istedim, acıdım sana." Bu kadardım işte biri için. "Acıdın?" Daha fazlasını duydun, dayan. "Evet, acıdım. Sen bana, gösterdiğim küçücük ilgiye muhtaçtın." En çok ne acıtıyor? Haklı olması mı yoksa bunları bilen tek kişinin o olması mı? " Kalbin yok senin." Var, bir tek sana yok. " Eğer seni sevmemem kalpsizlikse, evet, kalpsizim. Kendine iyi bak" Gidişi ve kendimden vazgeçişim.