#reynmEnes #befe #berkun .. Sonra birgün yine oturdum o banka. Kafamda türlü düşünceler, asla susmuyorlar. Seslerini bastırmak için kulaklıklarımı takmışım, müzik dinliyorum. Hava hafif rüzgârlı, iki saat uykuyla ayakta duran bedenime ve yorgun ruhuma vuruyor rüzgâr. Bıkmışım, koca dünyada duyan gören yok. Kaybolmuşum, bulmak isteyen yok. Sonra biri oturuyor yanıma. Dinlediğim müziğe ortak oluyor. O kadar çok tanıyorki beni, kaybolmuşluğumu unutuyorum. O kadar çok umursuyorki beni, kimsenin umursamadığını unutuyorum. O kadar çok anlıyorki beni, kimsenin anlamadığı şu dünyayı unutuyorum. Söyleyin şimdi, o kaybolmuş, ne istediğini bile bilmeyen korkak çocuk ilk defa kendine uzanan bir el gördüğünde tutmak istemez miydi? Düşmene izin vermem dedi. Konuşmak istediğinde hep sesi bastırılan çocuk onun yerine isteğini dile getiren birini hep yanında istemez miydi? Konuşamadığın yerde sesin olurum dedi. Gülümsedim. Hiç olmadığım kadar mutlu bir şekilde gülümsedim..