utopio

bugün,biraz daha uzaklaşıyor benden görüntün.
uzanan elim,solgun yüzünü avuçlarken,
görüyorum sevgisizliğini.
tonlarca soru yer edinmiş kafanda.
düşünmekten bitik düşmüş vücudun.
ayrık olan dudaklarından,fırlatmaya gerek yok kelimelerini.
ben gayet anlıyorum seni.
görüyorum hüzünlü gözlerinde,göremediklerini.
korku değil bu duyduğun hüzün,
ümitsiz yarınlar da beklemiyor seni.
ıslak saçlarını savur son kez yüzüme karşı
bırak kayıp olayım bu içten damlalarda
bugün,biraz daha uzaklaşıyor benden görüntün.
uzanan elin,titrek bir çocuğu andırır gibi
dönmesen olmaz mı geri?
son kez yer edinse öpüşlerin tenimde
sıcak,kavurucu bir güneş gibi..duhan