"üzgünüm sevgilim, öldüğünü unutmuştum."
Diyerek tabloya döndü. Hafif bir melodiyi mırıldanarak bıraktığı yerden tekrardan devam etti.
"güzel bir şaheser oldu, bundan çok fazla para gelecek. Eh tabi ilham veren sevgilimi de unutmamak lazım. Siz olmasaydınız bu tablo nasıl olacaktı?"
diyerek gülerken aniden gülmesi kesilmişti. Eli istemsizce havada asılı kalırken aklına 'gerçekten de o olmasaydı ben nasıl bu tabloyu yapabilirdim ki?' düşünceleri ile gözleri ölü kadını buldu. Öyle anlamsızca bakarken aklına düşen diğer düşünce ile dudakları hafif kıvrılıp tabloya döndü ve küçük ayrıntıları çizmeye ve nispet yaparcasına
"Aslında olmasaydınız da olurmuş, elimin altında sizin gibi çok kadın var Leydim. Ah, umarım bu sözlerimden dolayı kırılmazsınız değil mi? Gerçi sizin de elinizin altında çok erkek vardı değil mi? Kıssa kısas olmuş gibi şuan ama sorun değil, artık bu dünyada değil benim yarattığım tablomda var olacaksınız, kimse bilmese de."
Tablodan fırçasını çekti ve önünde duran resme hayranlıkla gülümsedi, o tablodaki kadınlara aşıktı gerçekteki kadınlara değil, o psikopat biriydi, şeytani ruhunu anca resimlerdeki kadınlarla tatmin edebilirdi, bedenini ise ölüm ile kutsanmış kadınlarla. Bakirliklerini aldıkları kadınlar onun kutsal saydığı tablosunda yer alırlar, bakir değiller ise değil tablo sadece uzakta beslediği köpeğine yem, aç bedenine yemek olurdu en fazla. Bu delice sayılabilirdi ama bu durum FRANCISCO JAVİER SALVADOR için geçerli değildi...