HANÇER MASALI

"Nedeeeennn?" diye haykırdım tüm gücümle.

"Neden Allah'ım neden?

Gerçekler yüzüme sert bir tokat gibi çarparken bir kez daha bağırdım kalan son gücümle. Nedendi bu yaşadıklarım? Nasıl bir kaderdi bu böyle? Neden kurban bendim? Ama herşeyden önemlisi Karan bana nasıl ihanet edebilmişti?

" Masal!" Duyduğum sesle başımı çevirip baktım. İşte oradaydı. Kalbime yaşama sevincini veren ve sonrasında yerle bir eden adam.

"Yaklaşma Karan! Sakın yaklaşma!" dedim uçuruma bir adım daha yaklaşarak. Karan hala beni durdurmaya çalışıyor, açıklamaları ardı arkasına sıralıyordu. Ben ise gözümde yaş, dudaklarımda acı bir tebessümle ona bakıyordum.

"Beni hiç mi sevmedin Karan?"

"Ben sana deliler gibi aşığım Masal. Ama gel konuşalım, yalvarıyorum sana. Hiçbir şey bildiğin gibi değil." dediği sırada ayağımın altındaki toprak kayınca dengemi kaybetmiştim. Toprağın hemen arkasından kayan bedenime engel olmadım ve kendimi derin suların can alıcı mavisine bıraktım...