TUTKU VE DANS: VERA (Düzenleniyor)
  • Reads 71,932
  • Votes 3,056
  • Parts 62
  • Reads 71,932
  • Votes 3,056
  • Parts 62
Ongoing, First published May 20, 2024
1 new part
RUS MAFYA LİDERİ VIKTOR VOLKOV İLE BALERİN VERA VASILIEV...
BİR MAFYA/ROMANTİZM KURGUSUDUR.

BU HİKAYE YALNIZCA KALBİNİZİ DEĞİL, RUHUNUZU DA ISITACAK.
ROMANTİK. TUTKULU. BAŞ DÖNDÜRÜCÜ.

BU KİTAP KARANLIK DANS SERİSİ BİRİNCİ KİTABIDIR.

Eğer tutkulu aşkların ve zorlu mücadelelerin hikayelerinden hoşlanıyorsanız bu kitap daha fazlasını vadediyor: Bir adamın, sevdiği kadını karanlığın içinden çekip çıkarmak için neleri feda edebileceğini gösteriyor. 
Viktor Volkov, sadece bir mafya lideri değil, o Vera'sının karanlık dünyadaki tek ışığı. Vera da onun güneşi.
Buzla kalpli bir kalp, güneşin ışığına dayanamaz. Peki buz eridiğinde, geriye ne kalır?

"Sen hayatımda eksik olan her şeyi tamamlıyorsun, Vera." - Viktor Volkov

"İlk öptüğüm erkek sensin, Viktor."
"Tek öptüğün, hatta son öptüğün de ben olacağım, moya malyshka."
All Rights Reserved
Sign up to add TUTKU VE DANS: VERA (Düzenleniyor) to your library and receive updates
or
#81romantik
Content Guidelines
You may also like
Tesir I - Tesir II  "Tamamlandı" by themirage
57 parts Complete
Hayır olamaz kesinlikle olamaz 'o burada' derken gözlerimi kapattım ve balkonun demirlerine sıkı sıkı tutundum. Dönmeyecektim bu nedenle kendimi korumaya almıştım. Ellerim demiri sıkı sıkı kavramışken ve gözlerimde sımsıkı kapalıyken irademi elimde tutabilir, bedenime söz geçirebilirim değil mi? Kazandığımı düşünerek gülümserken boynumun tam yanında nefesini hissettim. Hayır savaşabilirsin sakın pes etme sakın! Tam o sırada tenime biraz daha yaklaştı ve burnundan öyle güçlü nefes aldı ki kokumun tamamını içine çekip hapsettiğini düşündüm. "Özlemişim kokunu" dediği anda iradem paramparça oldu ellerim demirden kaydı ve gözlerim gözlerine yeniden hapsoldu. Beni yine tesiri altına almıştı. Elleri belimi kavrarken ateşler içerisinde yakıyordu bedenimi. Mantığım kollarına aldığı anda bitmişti. Onun fırtına gibi gözlerinden başka bir şey göremiyor o dudaklarda ölümüm bile olsa kabul ediyordum. Artık savaşmak istemiyor yanmak istiyordum. Yalnız onunla... Kollarına sıkı sıkı tutundum bırakmasından korkarcasına. Elleriyle tüm bedenimi aceleci ama korkarak okşarken ağzından çıkan mırıldanmaları duyamıyordum. Daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi. Ne diyordu ne hissediyordu bilmiyordum. Tek bildiğim kalbimin aptal bir şekilde teklemesiydi. Bunu fark etmemle birlikte ritmi daha da değişmişti sanki kalbimin içerisinde at koşturuyordu. Mırıldanmaları bittiği anda dudağı dudağıma yaklaştı gözleri gözlerimde fırtınalar koparttı. Ilık bir sıcaklık içime doğru akıp giderken dudakları dudaklarıma çoktan kapanmıştı. İlk öpücük! Ateş gibiydi. Daha önce bedenimi terk etmeye çalışan tüm hücrelerim şimdi bir bütün olmuş sarıp sarmalıyordu. Yakıyordu, yanıyordu kora dönmek istercesine. O bendi. Ben de o.
siyahtan maviye umutlar 1&2 [KITAP OLDU] by _siyahinruhu_
38 parts Complete
Bu bildiğiniz hikâyelerden değil. Bu yalanlarla mutluluğu aşılamaya çalışan hikâyelerden değil. Bu adeta bir yaşam savaşına benzeyen bir hikâye. Bu iki gencin hayata tutunabilme çabasının hikâyesi. Ayla Akar, on yedi yaşında, kendi halinde bir kız. O ulaşılmayacak bir insan değil, o içinizden biri. O acı duygusuyla tanışan, yaralarıyla büyüyen genç bir kız. Yalancı aşklardan tutun, arkadaşlarıyla geçtiği sınavlara kadar o her gencin çekebileceği acılara göğüs geren bir kız. Fakat içindeki boşluk onun peşini bırakmıyor. Ta ki bir gün biri ona, acılarını bulutlara fısıldamayı öğretene dek. O genç adamla birlikte öğrenir yaralarını sarmayı. Onlar birbirini bulamadan, acıları bulur birbirini. Acıları, birbirlerinin ruhlarına takılır ve orada tutsak kalırlar. Birtakım olaylarla başa çıkmak zorunda kalırlar. Taşlar, ihanetler, geçmiş ve ardı ardına gelen darbeler... En çok geçmiş bırakmaz peşlerini, en çok geçmişin pençesinde takılı kalırlar. Bu olaylar onların yangını körükler fakat onlar birlikte, en çok birbirlerinde yanarlar. Rüzgâr onları savurur fakat onlar birlikte savrulurlar. Hayata tutunamazlar belki de fakat onlar birbirlerinin ellerinden tutarlar ve gökyüzüne uzatırlar ellerini. Onları yıkmaya çalışırlar fakat onlar birlikte inanılmaz güçlüdürler, bilemezler. Bu genç kadın ve genç adam, yaralarını birlikte sararlar. Birbirlerinde bulurlar tek umutlarını, diğerlerini yitirmişlerdir çünkü. Masmavi umutları siyaha çalar fakat kaybetmezler onları. Çünkü onlar, umutlardan beslenerek nefes alan umutsuz birer vakadırlar. Ne dersiniz? Ruhu yaralı iki insan bir araya geldiğinde, ruhlarını ve yaralarını sarabilirler miydi veyahut daha fazla yaraya mı sebep olurlardı savaşmaktan bitap düşmüş bedenlerinde ve ruhlarında? Sevmek yeter miydi birlikte olmaya?
You may also like
Slide 1 of 20
Tesir I - Tesir II  "Tamamlandı" cover
 its not romantic comedies | taekook cover
EKSTREM cover
MAHKÛM (Tamamlandı) cover
KIRLANGIÇ EZGİSİ cover
Delibal cover
"Kül Kokusu" cover
MAHİ (Mahalle Hikâyesi) cover
Wattpad Kitap Önerileri cover
Bir Bebek Özleminde cover
BENİMLE YAN REPLİKLER cover
Mafya  cover
NE MÜNASEBET - Yarı texting cover
siyahtan maviye umutlar 1&2 [KITAP OLDU] cover
Seyis ve Hanımağa (Kaldığı yerden) cover
Lavinya cover
SİYAH BUZ (DREAME) cover
Mafya'nın Aşkı cover
Aşk ve Gurur | Yağhaz cover
KADERİN ÇİZDİĞİ YOL  cover

Tesir I - Tesir II "Tamamlandı"

57 parts Complete

Hayır olamaz kesinlikle olamaz 'o burada' derken gözlerimi kapattım ve balkonun demirlerine sıkı sıkı tutundum. Dönmeyecektim bu nedenle kendimi korumaya almıştım. Ellerim demiri sıkı sıkı kavramışken ve gözlerimde sımsıkı kapalıyken irademi elimde tutabilir, bedenime söz geçirebilirim değil mi? Kazandığımı düşünerek gülümserken boynumun tam yanında nefesini hissettim. Hayır savaşabilirsin sakın pes etme sakın! Tam o sırada tenime biraz daha yaklaştı ve burnundan öyle güçlü nefes aldı ki kokumun tamamını içine çekip hapsettiğini düşündüm. "Özlemişim kokunu" dediği anda iradem paramparça oldu ellerim demirden kaydı ve gözlerim gözlerine yeniden hapsoldu. Beni yine tesiri altına almıştı. Elleri belimi kavrarken ateşler içerisinde yakıyordu bedenimi. Mantığım kollarına aldığı anda bitmişti. Onun fırtına gibi gözlerinden başka bir şey göremiyor o dudaklarda ölümüm bile olsa kabul ediyordum. Artık savaşmak istemiyor yanmak istiyordum. Yalnız onunla... Kollarına sıkı sıkı tutundum bırakmasından korkarcasına. Elleriyle tüm bedenimi aceleci ama korkarak okşarken ağzından çıkan mırıldanmaları duyamıyordum. Daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi. Ne diyordu ne hissediyordu bilmiyordum. Tek bildiğim kalbimin aptal bir şekilde teklemesiydi. Bunu fark etmemle birlikte ritmi daha da değişmişti sanki kalbimin içerisinde at koşturuyordu. Mırıldanmaları bittiği anda dudağı dudağıma yaklaştı gözleri gözlerimde fırtınalar koparttı. Ilık bir sıcaklık içime doğru akıp giderken dudakları dudaklarıma çoktan kapanmıştı. İlk öpücük! Ateş gibiydi. Daha önce bedenimi terk etmeye çalışan tüm hücrelerim şimdi bir bütün olmuş sarıp sarmalıyordu. Yakıyordu, yanıyordu kora dönmek istercesine. O bendi. Ben de o.