Düğünümüz, görkemli bir ritimle ilerliyordu. Tüm gün boyunca yüzümdeki gülümseme, artık yavaş yavaş kaslarımı ağrıtmaya başlamıştı. Ancak bu ağrı gözardı edilebilir nitelikteydi; çünkü karşımda, arkadaşlarıyla birlikte coşkuyla dans eden kocamın varlığına odaklanmıştım. Evet, artık resmi olarak kocam olmuştu; bu gerçek, beni içten içe mutlulukla dolduruyordu. İşte hayallerim gerçek olmuştu, aşık olduğum adamla sonsuz bir mutluluğa adım atmıştık. --- "Boşanalım," dedi. "Tamam.." diye karşılık verdim.