♤♧Yolsuz♧♤

Yer altında nefes alan bir beden...

" Yolsuz ise yaşaması mucize!"
Dolunay yaklaşıyor, gördünüz mü, tamamlanmak üzere.

Özgürce parlayacağı vakit deniz misali dalgalanıp kıyıya, günümüze adımlıyor.
" O uğursuz, şeytan!"
Bedenimde hissettiğim bir savaş, mezarlığından yansıyan ufak bir gök elması! Mezar mı, lakin halen yaşıyorum?

Beynim bana yine mi oyun kuruyor?
" Deli gibi, o ne yapıyor?"
Hangi masal dünyası bu sefer ki?
Rapunzel'di beklide, lakin cadı yoktu ancak canavar vardı. Koca bir adam...
Kulem yoktu lakin karanlık bir oda, is kokan bir yatak vardı.

Ortaklığım neydi peki? Tutsaklığım.
Ya ben nasıl özgür olacaktım. Uzun saçlarım, sihirli bir krallığım yoktu ki benim.
" Ağlıyor, ne olmuş ona ?"

Delinin oyunu... Ancak oyunun ödülü delinin özgürlüğü...

Uçan bir kuş, koşan bir çita. İlk ve son günü olan bir kozalak yavrusu, ömürsüz lakin özgür kelebek olabilme arzusu.

"Ölüm mü korkutacak beni!"
Kadar ve yaşam süresi ile olan bir savaştayım ben.

"Kes artık, yalvarırım git!
"Baba canım yanıyor..."Geçmişten bir süre, takvimler doğduğum günde. Ölüm günümde...

"Onu öldürdü, uğursuz meleğim."

Baba mı, bu kelime hayatımın pişmanlığı.

"Ona yardım gerek!"

"Nefes olacak bir beden olmalıyım."

"Zehrim! Sarı, nefes kesici zehrim."

"Güneşimdi, kaderimdi. Sonumdu."

Masalla olan ikinci ortak noktam ise bir kurtarıcıya sahip olmaktı.
Olanağım, gerçekliğim, kalbim, damarlarım, nefesim, adımlarım...

"Ne istiyorsun benden yabancı?"

"Zihnini ve sana ait olan her şeyi."

Özgürlük savaşımın ateşiydi. Onsuz bir dünya mı? Kahrolsun bu kıtalar, onsuz özgürlüğe mi kavuşacaktım, yok olsun kalbim.

Özgürlüğüm her şeyimdi, hayatımın yabancısı ise özgürlüğümdü.
Kurtuluş adında bir evrendeydik.
Tema özgürlükler, olay ise aşkım.

"Sözlerim kime bilmiyorum. Belki beni acıtana belki de buna izin ver