KAYIP NOTALAR
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 87,606
  • Всего голосов 17,355
  • Части 34
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 87,606
  • Всего голосов 17,355
  • Части 34
Текущие, впервые опубликовано мая 27, 2024
Для взрослых
2 новых частей
Çetin bir hayatın içinde, dinmeyen arzuların hapsinde yaşayan mutsuz bir adam kendi çirkin ve tehlikeli dünyasından çok uzakta, yalnızca müzikle yaşayan masum, piyanist bir genç kadınla tanıştı... 
Duyulan ses Do Major'dü.

"Soluksun bana," dedi kadına... Aldığı soluktu kadın.
"Yüreğim yalnızca senin," dedi kadına...  El değmemiş tek şeydi yüreği.
Bu kez mutsuz aşkın ağıdı, Do Minor duyuldu.
Adı kalbinde, müziği zihninde yankılandı.  

Ve bir gün;
Kadın kayboldu... Ve müzik sustu.
Hüzünlü bir ağıt gibi Fa Minor yankılandı.

Babanın sanatı oğluna mirastır, derler. Oğluna bıraktığı tek miras acımasız ve çirkin bir dünya ile birlikte sessizlikti. 

Yıllar sonra o sessizliği yırtan yine bir genç kadın oldu ve o da müzikle geldi.       

Kimilerinin kader, kimilerinin ise tesadüf dediği olaylar bir biri ardına yaşanarak yıllarca gizli kalmış olan tüm gerçekleri ortaya çıkaracak, bu gerçekler kulaklarda farklı seslerde yankılanacaktı.

Kimi Fa Minor, kimi Re Major, kimi ise Mibemol Major duyacaktı.

Aşkın Çağrısı ise kaybolan notalarda saklıydı.

Bu çağrıya kulak veren kim olacaktı?


Hikaye müzikleri;  https://open.spotify.com/playlist/7tDIcvCgzYNrFZPmJVyJFU?si=1GpPgvYuQgWzI7qoyXRvAQ
Все права защищены
Подпишись, чтобы добавить KAYIP NOTALAR в свою библиотеку и получать обновления
или
Руководство по содержанию публикаций
Вам также может понравиться
ÜZÜM BUĞUSU от bosverdilan
10 Части Текущие Для взрослых
Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.
GECENİN İZİ от hisssizyazar
44 Части Текущие
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
Вам также может понравиться
Slide 1 of 20
mianhe cover
ZELEL cover
Güneş Tutulması  | Yarı texting  cover
Leyla'ya Kadar cover
Tehlikeye Adım Adım  cover
Meftun cover
KARİN cover
GÜL GÜZELİ cover
ÜZÜM BUĞUSU cover
Yasak Fındık cover
Düşünürsen Hatadır cover
ALKA cover
PAMUK ŞEKER (FİNAL) cover
Ankara'da Aşık Olmak  cover
KÖYGÖÇÜREN cover
GECENİN İZİ cover
Dilerim Ki | Gerçek Ailem cover
GİRDAP cover
Saklı Gül (Tamamlandı) cover
Kağıttan Kalpler cover

mianhe

44 Части Текущие

Anonim: hani amacımı sordun ya Anonim: yüz kere söyledim yine söylerim Anonim: seni seviyorum ulan Anonim: yetmez mi¿