KÖTÜLÜĞÜN SENFONİSİ

Sadece loş bir sokak lambasının yandığı kapkaranlık ve dar bir sokağa getirdi beni sessizdik , sokakta sessizdi sadece iki şey duyuyordum nefes alış-verişlerimiz ve kalp atışlarımızın sesini . Elimi usulca yakalayıp kalbinin üzerine koydu şimdi hem daha iyi duyuyor hemde hissediyordum kafamı kaldırıp gözlerine baktım kahverenginin en güzel tonuna onun da gözlerinin beni bulmasıyla daha da heyecanlandım , heyecanlandığımı fark etmiş olacak ki alayla sırıttı " bu ses " dedi kalp atışlarının sesini kastederek " bu ses KÖTÜLÜĞÜN SENFONİSİ "