Can sıkıntım zirve yaptığı zaman gözlerimi okuduğum kitaptan ayırdım.Kaldığım odadaki diğer uç kız kafasını derse gömmüş çalışıyorlardı. Oflayarak yerimden kalktım.Cama doğru yöneldim ve dışarıyı izlemeye başladım.Bugün ki yaşadıkları m tıpkı bir film şeridi gibi gözümün önünden geçmeye başladı.Bugünüm tamamı ile hayal kırıklığıydı. Bir senedir sevgilim dediğim çocuk beni hiç sevmediğini ve beni üzmemek için oyun oynadığını söyledi. Tabi ben de bunu duyunca kısa süreli bir depresyona girdim.Onu unutmaya gerçekten ihtiyacım var.Asıl sorun olansa şu an onunla aynı çatı altında olmamız.Böyle deyince aynı evde kaldığımızı sanabilirsiniz ama tabiki de hayır maalesef aynı yurtta kalıyoruz.Ve şimdi bana yeni bir başlangıç lazım.Buğra'yı yani eski sevgilimi göz göre göre unutturmak zorundayım gönlüme...Bu hayat uykusundan kendim için uyanmalıyım bu sefer yeniden başlamalıyım nefes almaya...YENİDEN...