Ahsen

Titreyen ellerimle kapıyı açtım. Derin bir nefes aldım. Korkuyordum. Daha tanımıyordum bile onu. Her ne kadar elim ayağım titrese de güçlü adımlarla girdim içeri. Odanın ortasına kadar geldim. O da başını masadan kaldırmıştı.

Göz göze geldik. O an yaşananlar bir bir gözümün önünden geçti. O hatırladı mı bilmiyorum ama ben herşeyi gayet net hatırlıyordum. Karmakarışık baktı bana.

Buna kader mi denilirdi şans mı denilirdi bilmiyorum ama bizim hayatımız artık eskisi gibi olmayacaktı.