Chuuya Nakahara, kendini bildi bileli özgürdü. Dudaklarından barış ve özgürlük türkülerini, ellerinden kitaplarını, ayaklarından polislerden kaçarken koştuğu sokakların tozunu eksik etmezdi. Namlulara çiçek takan bir ruhun çocuğuydu. Osamu Dazai, kendini bildi bileli esirdi. Kulaklarından üstlerinin emirleri, ellerinden tabancası, beyninde yasaklanmış düşünceler hiç eksik olmazdı. Bu dünyada gördükleri, özgürlüğün bir namlunun ucunda olduğuna inandırmıştı kendisini. Ta ki Nakahara Chuuya'yı parmaklıkların arkasında görene dek. Dazai'nin, Çiçek Çocuk ile tanıştıktan sonra, gerçekte kimin parmaklıklar arkasında olduğuna dair ciddi şüpheleri vardı. Daha fazla açıklama için lütfen ilk bölümü okuyun.All Rights Reserved
1 part