"Człowiek Niewidzialny"

Wiersz opisuje głębokie uczucie osamotnienia i rozczarowania w relacjach z bliskimi osobami. Przepełniony jest metaforami ilustrującymi zdradę i fałszywe przyjaźnie, gdzie uprzednio bliscy ludzie stają się źródłem bólu i alienacji. Autor zastanawia się nad swoim miejscem w świecie i potrzebą zmiany w obliczu towarzyskiej wegetacji, szukając sensu i nauki płynącej z tych trudnych doświadczeń.