stolen lies

Στεκόταν μόνος στο ήσυχο νεκροταφείο, ο αέρας πεντακάθαρος από το άγγιγμα του κρύου.

Η ταφόπλακα μπροστά του έφερε το όνομά σου, ένα όνομα χαραγμένο στην καρδιά του πολύ πριν από την άφιξη του Χειμώνα.

Η μοίρα είχε διαφορετικά σχέδια για σένα. Καθώς οι εποχές άλλαζαν, το ίδιο και οι ζωές.

Καθώς γονάτιζε δίπλα στον τάφο, ο πόνος της απώλειας ανακατεύτηκε με ευγνωμοσύνη για τον χρόνο που είχαν μοιραστεί.

«Συγγνώμη, διαβολάκι...»