CİHANNÜMÂ

Tepeden ayrılarak evin yolunu tutan Maşita marketten kendisine içecek aldıktan sonra içerek evine yürüyordu. Yukarıdan aşağıdan uçuşan arabalar ve taktıkları gözlük telefonlarla tam göremedikleri için önüne düşüp duran insanlardan dolayı uzun bir zaman sonra evine ulaşan Maşita kapıdan içeri girer girmez rahat bir nefes almıştı. Kesinlikle bu şehir ona göre değildi ama diğer şehirler buradan da beterdi. Haline şükrederek yatağına geçecekken duvarda birbirini işaret eden çizgilerle labirent gibi duran panonun yansımasına takıldı gözleri.

İki yıl önce şahit olduğu telefon görüşmesiyle ilgili elde ettiği tüm bilgiler gözünün önündeydi ve birbiriyle bağlantılı olduğunu düşündüğü bilgiler oklarla birbirini gösteriyordu.

Derin bir nefes çekti içine Maşita. İki yıldır hergün telefon görüşmelerini dinliyordu ama o günden sonra bir daha hiç bir önemli bilgiye ulaşamamıştı. Hatta onu geç bir daha paralel evren lafını bile duymamıştı onlardan. Sanki o gün duyduğu konuşma beyninin ona oyunuymuş gibi somut bir ipucu bulamıyordu Maşita. Gerçekliğini sorgulatacak derecede bir konuydu resmen.

Birkaç hasırtı sesinden sonra duyduğu "Alo!" sesini yine günlük şeyler diye düşünerek umursamayıp yatağına yürüyen Maşita'nın adımları duyduğu cümleyle adeta yere çakıldı.

"Hangimiz Gerçek Ben? filmi yayında patron. Herkes fevkalade bir gösteri gibi ekranlara yapışacak sonrada öyle bir dünya görmek isteyecekler ve böylelikle kamera arkasında sergilenen yeni dünya için ayakta uyuyacaklar." insanın kahkahası bile kötülük saçar mı?Saçıyormuş. Onların dinlendiklerinden habersiz attıkları kahkahalarla yüzünü buruşturan Maşita. Eliyle dijital panosunu yaklaştırarak yeni bir sayfa açtı. Bu konuşmadan iki yıla değer bilgiler elde edeceği kesindi.

Herşey daha yeni başlıyordu.

°°
İlk yayın tarihi : 16 Ocak 2021