Bu artık canımı sıkıyordu.Ona karşı kalbimde sıcacık bir şeyler oluyordu.Gözlerine baktığımda ayaklarım yere degmiyordu sanki. Aşk miydi bu? Onu tanımıyor,kim olduğunu bilmiyordum, insan olarak nasıl biri olduğunu bile bilmiyordum. Sadece karşımdaki siyah kurdu görüyordum ama sanki o benimmiş bende onunmuşum gibi hissediyordum her defasında. " Artık kim olduğunu görmek istiyorum" diye yaklaştım ona.karsimda oturdu,kafasını yere eğdi.onu sevmemi ona dokunmamı istiyor gibiydi. Sanırım bende istiyorum. Elimi uzattım ve simsiyah tüylerine dokundum. Yumuşacık, sıcacıktı. ' Seni seviyorum ' kafamın içinde ses duymaya alışıktım.ama bu ses içimi kor gibi kavurdu. Kalın erkeksi bir sesti. Kulağına yaklaşıp "benim için dönüş,seni görmek istiyorum" diye fısıldadım. Kasıldıgını görüyordum oda kendini tutamiyordu. aramızda kimsenin koparamayacagi bir bağ hissettim. 'beni görünce benden kaçacaksın, bunu kaldıramam,birdaha olmaz' dedi. Dudaklarımı yüzüne yaklastirdim ve minik bir öpücük bıraktım. "Senden gidebileceğimi sanmıyorum" dedim.Şok olmuş bir hirlamayla beni altina çekti birden ne olduğunu anlayamadım o kadar hızlıydı. 'söz mü? Gülcem' burnunu boynuma gömüp kokumu soludu uzunca bir süre.