Tamam mı, Devam mı?

Bu kitaptaki bütün hayaller, hayat ürünüdür.

-----------

'' Seni sevmiyorum.'' dedi. Gözlerimi ona çevirdim. Bana değil boşluğa bakar gibiydi.Yağmur yağıyordu. Sırılsıklam olmuştuk. Kötü hissediyordum. Yalan söylediğini düşünmek istedim. Hala bana bakmıyordu. Dalmış gitmişti. Neler düşünüyordu kim bilir...

Parmak uçlarımda yükseldim. Onun omzuna geliyordum çünkü. Yaklaştım. Birimiz konuşsa dudaklarımız birbirine değecek gibiydi.

''Emin misin ?'' dedim. Bana baktı. '' Sevmiyorum. '' dedi. Elimi kalbine koydum.
''O zaman kalbin neden bu hızlı atıyor? '' dedim. Masmavi gözlerini bırakıp gidemedim. Elini yağmurdan ıslanmış saçlarına götürdü. '' Ben yokken mutlusun, senin hiçbir şeyinim'' dediğinde ona saşkın gözlerle baktım. Gerçekten de böyle mi düşünüyordu?

'' Gerçek şu ki, insan gerçekten aşık olmuyor. Bir hayale aşık oluyor. Daha doğrusu kendi hayalinde büyütüp bambaşka bir hale getird-'' derken dudaklarımdaki hisle irkildim. Gözlerim yuvalarından çıktı çıkacaktı.Kalbim yerinden fırlayacak gibi atıyordu.Geri çekilmeliydim ama bir yandan da gitmek istemiyordum. Karşılık verdim. Öyle güzel öpüyordu ki.Bitmesin istedim. Sonrasını düşünmek istemedim. Hep böyle olalım istedim.

Birbirimizden ayrılınca '' Kaybetmekten yoruldum.Bir şeyleri, birilerini, hayatımı. Seni bu sefer kaybetmeyeceğim''dedi. Anlamsızca ona baktım. Ne yaptığını anlayamıyordum.Korkuyordu aşık olmaktan. Bırakılmaktan. Ben onu bırakmazdım ki. Bırakamazdım.

'' Öyleyse ne diyorsun? Tamam mı, devam mı ?''