Şafak Sökerken |Şafak Serisi 1 - 2|

(Şafak Serisinin 1. Kitabıdır.)
Vuslat sesizliğinin içine ağırlığını katarak sunuyordu insanlara. O ağzını açtığında kimse konuşamazdı ve o sustuğunda kimse bir adım öne çıkamazdı. Yerini, gücünü, hakimiyetini ve hırsını kaybetmeyen nadir adamlardan biriydi. 13 yaşına kadar tanıdığı ailesi sırf sakin olsun diye ona bu ismi verseler de kıyametten önceki boğucu suskunluk olacağını tahmin edememişlerdi.
O günün yeni yeni aydınlanmasını, karanlık bir ormandan izlemeyi seven adamdı.
O Vuslat Kasırgaydı.
O lakabını soyadından alan bir adam değildi, ortalığı yıkıp savurması ile güçlü bir fırtına olduğunu kabul etmişlerdi.
Ve daha kötüsü, bu kez Vuslat Kasırga'nın hiç görmediği bir şafak sökecekdi, güne değil kalbine doğacaktı güneş...

İnce uzun bir rakı kadehiydi yürekten sevmek,
Narin, kırılgan ve ağır...
Acı, mayhoş ve iç acıtan bir suydu aşk,
Kavuran, sarhoş eden, akla düşüren...
Beyaz bir yıldızdı kadın,
Saf, asil ve güneş gibi sıcak...
Siyah, saf bir geceydi adam,
Asi, mert ve rakı gibi sert...
Ve sevmek sesiz bir vuslatta başlayacaktı, yeni bir şafakta.