Bekledi Yağız hep onu. Her zaman bekledi. Çisil onu görsün istedi ama olmadı. Keşke dedi hep. Keşke karşısına çıkacak cesaretim olsaydı. 14 yaşından itibaren onu bekledi. Onu görsün istedi. Onun peşinde olan bir hayalet değil de onun elini tutan, onu seven, onun her anında olan kişi olmak istedi… Çisili o kadar çok sevdi ki… O oldu aklı fikri. Onu düşündü gece yatmadan, sabah onunla uyandı. Bekledi kapısında bazı geceler. İzledi usul usul. Hep yanında olmak istedi. Üzgün olduğunda ona sarılmak istedi ama olmadı yapamadı çünkü yoktu cesareti. Mutlu olduğunda birlikte gülmek istedi ama yapamadı. Ama bir gün geldi ki Yağız’da usandı. Topladı cesaretini ve çıktı karşısına Çisil’in…All Rights Reserved
1 part