SERİ KARDEŞ

Her sabah gibi yine bu sabah annemin o güzel sesi ile
uyandım "kızım haydi sabah oldu" ah bu kelime ne kadar
sade olsa da benim için çok güzeldi, bazı sabahlar ise babam benimle uğraşır öyle uyandırır ve bu beni çok mutlu eder.Fakat ailemin benim hakkım da tek bilmediği bir şey vardı o ise;
Okula ne zaman gitsem sırf ben kilo alamıyorum diye benden çok dalga geçerler,ben kahkülü çok seferim fakat arkadaşlarım yüzünden orta okuldan sonra hiç kesmedim çünkü bana "tam bir maymuna benziyorsun" derlerdi hep ve bebekmisin derlerdi,gülmeyi hiç sevmem ortaokuldan beri hep gülüşümden dalga geçildi.Bazenleri diyorum ki keşke hep küçük kalsam hiç bir büyümesem çünkü ne kadar büyürsem o kadar dersim artıyor ve bu şeyleri asla aileme söyliyemem çünkü ailem benim için çok üzülürler.Okulda tek bir arkadaşım var sadece gerçekten o beni seviyor.Ailem e söyliyemiyorum bazenleri diyorum ki "onlar benden bir şey saklıyorlar ya o sakladıkları şeybeni hiç sevmedikleri ise" ama bir yandan ise "ama hayır o zaman bana niye öyle davransınlar ki ?" off ya ben hep böyleyim neden ya işte ben bu yüzden hep kendimden nefret ettim liseye geçtiğimde kendimi öldürmeye çalıştım sonra ailem ve tek bir arkadaşım aklıma geldi.Üniversite ye geçtiğimde ise beni çoğu kişi anlıyışla karşıladı fakat okulumun yarısında ailem başka okula aldı beni ve yine orada çok zorbalık gördüm ve bir anda karşıma biri çıktı ve bana dedi ki " ben seni tanıyorum benimle gelsene" ben korktum ve güvenmediğim için gitmek istemedim fakat o benim kolumu morartacak kadar tutup götürdü ve bana şöyle dedi;
Ben senin kardeşinim biliyorum bu biraz saçma gelcek ama ailenin sana söylemediği gerçek bu sırf bir erkek çocuk istemedikleri için beni bırakım bir kız çocuğu yani seni aldılar Soo-yun ben ise ona bakakaldım ve inanmadım fakat ismimi nereden biliyordu ki?