
Kendimi bildim bileli hayat bana seçenekler sunmadı. Olması gereken söylendi bense yapmadım. Kendi seçeneklerimi kendim yarattım. Bazen arkamda sevdiklerimi bırakıp gitmek zorunda kaldım bir daha dönmemek üzere. Onlara veda ettiğimi bile bilmeden. Beni unutmasınlar hep hatırlasınlar diye kendimden bir şeyler verdim her birine. Unutulmaktan deli gibi korkuyordum. Çünkü ben onları hiçbir zaman unutmayacaktım. Unutmadımda. Unutmak sözcüğü de "un"dan geliyormuş. Bildiğimiz un. Unutmak içinde un ufak etmek gerekiyormuş. Ama öyle pat diye değil yavaş yavaş unuturmuşsun. Önce sana baktığında gözlerininin umutla parlamasını, ellerinin dokunduğu yerlerde bıraktığı yakıcı ama içini ısıtan hissini ve en sonda sesini. En acı verende bu. Unutmamak için söylediği acı sözleri her gece zihninden geçirmek,her bir anı tekrardan yaşamak ve onu hiç unutamamak. Bir gün gitse bile hatırasının seninle olması, seninle yaşaması...All Rights Reserved