Yalnız Asker

Kafamı düşmanları kolaçan etmek için yere indirdiğimde bir grup düşman askerinin sanki arkalarında biz yokmuşuz gibi geldikleri yöne doğru delicesine koştuklarını gördüm...

Geri çekiliyorlardı lakin bu geri çekilme düzgün bir geri çekilme değildi... Ne önlem alıyorlardı ne de düzenli geri çekiliyorlardı... Sanki bizden çok daha fazla çekindikleri bir şey vardı ki bizi görmezden gelircesine koşuyorlardı...

...

O an yutkunamadım...

Kalbimde çok derin bir acı hissettim...

Kafamı dehşetle kaldırıp tekrar yukarı baktığımda ise bir daha hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacaktı...