Karanlık bir oda. Perdeleri kapalı açamıyordum çünkü yasak. Bu evde ne zamndan beri tutuluyordum beş ay mıydı yoksa yedi miydi bilmiyordum. Bildiğim tek şey kanla üzerlerine birşeyler yazılmış duvarlardı. Yoksa ben mi kafamda kuruyordum. Nikolaya dudakarını dudaklarıma değdirmeden önce soruyordum. O da sen kafanda kuruyorsun deyip dudaklarıma kapanırdı ve her zaman olduğu gibi bütün bedenimi ele geçirirdi. Canımı çok acıtırdı ama ben alışmıştım alışmaktan başka seçeneğim yoktu. Evettt bu benim yazdığım ilk eser ve ben bu kurgumu yayınlamak için baya bekledim ama sonunda beklenen gün geldi. Hepinize iyi okumalar diliyorum☺️