KENDİ ATEŞİNİ KENDİN YAK
  • Reads 40
  • Votes 6
  • Parts 6
  • Reads 40
  • Votes 6
  • Parts 6
Ongoing, First published Jun 14, 2024
"Bizi güçlü kılan tehlikeli de kılar ve sakın unutma, herkes kendi yaktığı ateşte yanar." 


Panesiya'da halk üç temel tabakaya bölünmüş durumdadır: Köylerde yaşayan ve ülkenin temel gıda ihtiyacını karşılayan Taşra'lılar, kenar mahallelerde yaşayan ve hukümete hizmet eden Hilal'liler ve hepsine birden hükmeden Başkent halkı... 

Ha bir de hiç bir topluluğa uyum sağlayamayan ve felakete hükmettiği söylenen Aykırılar. 
Onlar, halk arasında bozgunculuk çıkardığı gerekçesiyle yıllar içerisinde soykırım edildiler ve çok geçmeden unutuldular. 


Ignis Sezair'i yaşadığı dönemdeyse pek çok kişi maddi sıkıntı çekmektedir. Bu yüzden aileler belli bir yaşa gelen oğlan ve kız çocuklarını paralı askerlik eğitimi almaları için kamplara göndermektedirler. 

Ignis Sezair'de o çocukların arasındadır. Ancak tarih kendini tekrar ederken hayatta kalmanın bir bedeli vardır.
 
Aile veya savaş. 

Ölüm veya aşk. 

Dostluk veya bıçak. 

"Sizce Dünya'nın sonu geldiğinde hangi hayat kurtarılmaya değer?"



Not: Bu hikaye, kan, vahşet, diri diri yanma gibi tetikleyici unsurlar ile birlikte bol bol heyecan içermektedir.
All Rights Reserved
Sign up to add KENDİ ATEŞİNİ KENDİN YAK to your library and receive updates
or
#7açlıkoyunları
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 9
İNTİKAM ATEŞİ cover
Mesaj | Texting +18 cover
KURŞUNİ(mafya)  cover
KURŞUN İZİ cover
ERTUNGA cover
Italiano Aşk-ı/Texting cover
AY ÇİÇEĞİ |GERÇEK AİLEM| cover
Alçin Sönmez  cover
HUDUT cover

İNTİKAM ATEŞİ

20 parts Ongoing

Bunca zamandır onun katilini ararken yanımda olduğunu bilmiyordum. Bunu gerçekten yapmıştı. Onu öldürmüştü. "Neden?" Sesim çıkmıyordu. Cevap vermedi. Duygusuz ve ifadesizce bakışlarını sürdürdü. "Sen böyle bir şey yapmazsın, yapamazsın." "Yaptım, öldürdüm" bunca zaman bana bir oyun oynamıştı. Asıl amacı bana yaklaşıp onu gizlice öldürmekti ve bunu başarmıştı. "Senden nefret ediyorum." Diye mırıldandığımda başını ağır ağır salladı. "Senden tiksiniyorum." Yine aynı hareketi yaptı. "Keşke hayatıma hiç girmeseydin." Bakışları değişmedi. Sanki bu söylediklerim onda hiçbir şeyi ifade etmiyormuş gibiydi. "Olması gerekeni yapıyorsun." Ağzından çıkan her kelime ondan daha çok nefret etmemi sağlıyordu. "Hayatıma bir daha gelmemek üzere çık ve git." Son sözlerim bunlar olmuştu. İçimde kıvılcımlardan doğan İNTİKAM ATEŞİ giderek alevlenmeye başlıyordu ve bunu o bile söndüremeyecekti. İlerideki bölümden bir alıntı...