KENDİ ATEŞİNİ KENDİN YAK

"Bizi güçlü kılan tehlikeli de kılar ve sakın unutma, herkes kendi yaktığı ateşte yanar."

Panesiya'da halk üç temel tabakaya bölünmüş durumdadır: Köylerde yaşayan ve ülkenin temel gıda ihtiyacını karşılayan Taşra'lılar, kenar mahallelerde yaşayan ve hukümete hizmet eden Hilal'liler ve hepsine birden hükmeden Ceylan halkı...

Ha bir de hiç bir topluluğa uyum sağlayamayan ve felakete hükmettiği söylenen Aykırılar.
Onlar, halk arasında bozgunculuk çıkardığı gerekçesiyle yıllar içerisinde soykırım edildiler ve çok geçmeden unutuldular.

Ignis Sezair'i yaşadığı dönemdeyse pek çok kişi maddi sıkıntı çekmektedir. Bu yüzden aileler belli bir yaşa gelen oğlan ve kız çocuklarını paralı askerlik eğitimi almaları için kamplara göndermektedirler.

Ignis Sezair'de o çocukların arasındadır. Ancak tarih kendini tekrar ederken hayatta kalmanın bir bedeli vardır.

Aile veya savaş.

Ölüm veya aşk.

Dostluk veya bıçak.

"Sizce Dünya'nın sonu geldiğinde hangi hayat kurtarılmaya değer?"