Story cover for KENDİ ATEŞİNİ KENDİN YAK  by SinekKusu2023
KENDİ ATEŞİNİ KENDİN YAK
  • WpView
    Reads 41
  • WpVote
    Votes 6
  • WpPart
    Parts 6
  • WpView
    Reads 41
  • WpVote
    Votes 6
  • WpPart
    Parts 6
Ongoing, First published Jun 14, 2024
"Bizi güçlü kılan tehlikeli de kılar ve sakın unutma, herkes kendi yaktığı ateşte yanar." 


Panesiya'da halk üç temel tabakaya bölünmüş durumdadır: Köylerde yaşayan ve ülkenin temel gıda ihtiyacını karşılayan Taşra'lılar, kenar mahallelerde yaşayan ve hukümete hizmet eden Hilal'liler ve hepsine birden hükmeden Başkent halkı... 

Ha bir de hiç bir topluluğa uyum sağlayamayan ve felakete hükmettiği söylenen Aykırılar. 
Onlar, halk arasında bozgunculuk çıkardığı gerekçesiyle yıllar içerisinde soykırım edildiler ve çok geçmeden unutuldular. 


Ignis Sezair'i yaşadığı dönemdeyse pek çok kişi maddi sıkıntı çekmektedir. Bu yüzden aileler belli bir yaşa gelen oğlan ve kız çocuklarını paralı askerlik eğitimi almaları için kamplara göndermektedirler. 

Ignis Sezair'de o çocukların arasındadır. Ancak tarih kendini tekrar ederken hayatta kalmanın bir bedeli vardır.
 
Aile veya savaş. 

Ölüm veya aşk. 

Dostluk veya bıçak. 

"Sizce Dünya'nın sonu geldiğinde hangi hayat kurtarılmaya değer?"



Not: Bu hikaye, kan, vahşet, diri diri yanma gibi tetikleyici unsurlar ile birlikte bol bol heyecan içermektedir.
All Rights Reserved
Sign up to add KENDİ ATEŞİNİ KENDİN YAK to your library and receive updates
or
#319avengers
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
HUDUT cover
AFET / Gerçek Ailem  cover
Yüzbaşı "Kan"🩸 cover
𝐔𝐙𝐀𝐊 𝐒̧𝐄𝐇𝐈̇𝐑  cover
Kayıp Bordo Bereli (Düzenleniyor) cover
Alya Asil  (GERÇEK AİLEM) cover
Sancak cover
Komutan BÖKE İLBİLGE (gerçek ailem) cover
MARŞ İLERİ cover
A Ş E K A (bxb) cover

HUDUT

54 parts Ongoing

"Bu bir Milat, Kıyamet." *** "Tatlı dile, güler yüze Doyulur mu, doyulur mu?" Sesli kahkahalar eşliğinde Neşet Babaya eşlik ediyordum, rakı bardağını kafama diktim ardından gözlerim karşı masaya kaydı. Dirseklerimi masaya yasladım, elimdeki rakı bardağını masaya indirdim usulca. Geldiğimden beri bakışları bakışlarımdan ayrılmayan adama gülümsedim nazlı nazlı. Daha sakin ve yumuşak ve sessiz çıkmaya başladı sesim, "Aşkınan bakışan göze Doyulur mu, doyulur mu?" Kollarını göğsünde bağlamış, bal gözlerin sahibi bana cürretkar bakışlarla bakmaya devam etti, bir ara dudağının köşesi kıvrılır gibi oldu yanımda oturan insanlar umurunda değildi o kendinden emindi. Geceyi onun kollarında bitireceğimden emindi. *** Hikaye tamamen kurgudur. Gerçek olay ve kişilerle alakası yoktur.