PERİ - Gerçek ailem.
  • LECTURES 6,100
  • Votes 288
  • Parties 10
  • LECTURES 6,100
  • Votes 288
  • Parties 10
En cours d'écriture, Publié initialement juin 17, 2024
Eşi benzeri olmayan o kızdı, Peri. Sinan Öz beyin biricik kızı. Abisinin göz bebeği diyerek sevdiği, annesini küçük yaşta kaybeden o kızdı. Okulun popüler kızı, ta ki her şey tepetaklak olana kadar. 

Alıntı: 
"Peri'm güzel kızım."dedi zorlukla konuşarak babam, gözleri dolu doluydu.Babamı ikinci kez böyle yıkılmış görüyordum. Birincisi annemin öldüğü zamandı,Peki şimdi neden kötüydü?.Neden ağlıyordu?.Cümleler, boğazını düğümlüyormuş gibi"Hastaneye gitmemiz gerekiyor.Ama sakin korkma tamam mi baban her zaman yanında,"ağzımı açmama izin bile vermeden hizla bedenimi sardı...

...

Her zaman kötü aile kızın ilk ailesi olarak gösterildi. Peki bu kez kızın gerçek ailesi kötü olursa, 

Küfür ve +16 

Simgemiz '🕯️'
Tous Droits Réservés
Inscrivez-vous pour ajouter PERİ - Gerçek ailem. à votre bibliothèque et recevoir les mises à jour
ou
#29
Directives de Contenu
Vous aimerez aussi
Vous aimerez aussi
Slide 1 of 10
Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover
𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛  cover
single | tk cover
lifetime, taekook cover
Seen | Eren Elmalı  cover
fein | taekook cover
Pera'da Gece Yarısı cover
Çift Çizgi | BAY cover
Giriftar | barış alper yılmaz cover
UNKNOWN | CHANMİN cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

23 chapitres En cours d'écriture

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"