☆ Raven ☆ // Aziracrow

Czasem trzeba dokonać wyboru.
Czasem wszystko musi być i jest czarno-białe.
Ale czy jest coś złego w odcieniach szarości?

Dlaczego wszystko zawsze musi się psuć, kiedy do oczu zaczyna docierać strumień światła nadzieji na lepsze jutro?

꧁ • ꧂

Londyn, rok 2024 n.e., wczesny grudzień

Wszystko rozpada się w drobny mak po ich rozstaniu. Nic nie jest już takie same jak kiedyś, traci kolor.

Crowley widzi teraz świat w tych szarych barwach.
Jednak nie może nawet rozpaczać w spokoju, bo przypadkiem napotyka na swojej drodze pewną dziewczynę.

W tym samym czasie demony jego przeszłości nieustannie go nawiedzają. Nadciąga coś ważnego. Coś dużego. Jeśli Crowley chce pozostać na Ziemi, nie tracąc przy tym kolejnego przyjaciela, musi stawić czoła przeciwnościom losu.

A ty, boisz się ognia piekielnego?

꧁ • ꧂

„Crowley pstryknął palcami, a w jego szklance pojawiło się czerwone wino. Upił łyk i odstawił na stół. Chciał się spić i zapomnieć o bożym świecie, bo jego opowieść rozdrapała niezagojone rany. Jednocześnie chciał pozostać przy zdrowych zmysłach, czuć całą tą złość i smutek, bo sądził, że sam jest winien swoich problemów. W końcu anioł nie wybrałby pracy ponad niego bez dobrego powodu, demon musiał coś schrzanić. Ukrył twarz w dłoniach, oplatając splątane kosmyki włosów palcami. Nie wiedział, co bardziej go przeraża. To, że szuka go całe piekło, czy to, że czasem chciałby dać się znaleźć i poddać. Wieczność bez jego anioła i tak była wystarczająco bolesna. W tej sytuacji śmierć była synonimem ukojenia, czymś nad wyraz przyjemnym i spokojnym. Odpoczynkiem po długim, ciężkim dniu."