Maskeli Çehreler

"Bugün doğum günüm." dedim gözlerim denizin hırçın dalgalarındayken. O ise bana bakıyordu. "Hayır," dedi kendinden emin bir ses tonuyla. Gözlerimi onun koyu kahve gözlerine çevirdim. "Ne?"

"Güneş her gün doğar." dedi mırıldanırcasına. "Sen benim için her gün doğuyorsun, Güneş." dedi. Diyecek bir şey bulamadım, ilk defa yanağıma kanlar bu kadar hızlı bir şekilde doldu. "Bunları utan diye söylemiyorum," dedi bakışlarını benim yeşil harelerimden yavaşça çekerken. "Bil diye, çünkü bir türlü fark edemiyorsun..." dedi ama bunu az daha duyamıyordum, çok sessiz söylemişti. "Ama batıyorsun da," dedi hemen. "Geceleri Güneş batar."

Gülümsedim. "Güneşin geceleri battığını en iyi ben bilirim." dedim. Güneş geceleri canavara dönüşüyordu, gittikçe batıyordu, farkındaydı da.