"Ben ise hiç bulaşmaman gereken birisiyim Kim."
Ona soyadıyla seslenmiş olmam sanki onu memnun kılmış gibi gülümsedi, dilini dudakları üzerinde gezdirip başını aşşağı yukarı salladı.
"İşte şimdi biraz korktum. Ne yapsak? Genelde ateşe yürümekten korkmam çünkü ateş beni yakamaz." Kısa bir an duraksadı ve devam etti sözlerine, tam gözlerimin içine bakıyordu ve ben göz bebeklerinden kendi silüetimi görebiliyordum. Gözlerinin bu kadar saydam olması bir ilizyondan mı ibaretti? "Bu kez yürüsem bu ateş beni yakar mı? Sanmam. Çünkü ben ateşin ta kendisiyim Jungkook."
"Ateş ateşe zarar veremez Bay Kim. Ama ben aynı zamanda suyum veyahut buzum. Dikkat edin."