Zaman ilerliyor.
Her dakika, zihnimin kanlı rahminde bir intihar doğuyor.
Şeytan gülümsüyor.
Ben seyrediyorum.
Ben, yok oluyorum.
Cılız bir çığlık soluklanıyor kulaklarımda. Çığlıklar uğultuya dönüşüyor. Saatin kenarlarına yapışmış tozları inceliyorum. Ay, ışığını akıtıyor tenime. Yakıyor bedenimi, karanlığa gömülüyorum. Işıktan saklanıyorum.
Işık kayıp.
Işık işkence.
Karanlığıma geri dönüyorum.
Kara bulutların kapladığı gökyüzünden düşen yağmur damlaları, sertçe pencerenin mermerine vuruyordu. Çığlık atarcasına esen rüzgar ve ölümü andıran şiddetli soğuk çoktan odanın dört bir yanını sarmıştı. Tıpkı Azrail'in parmaklarının, genç kızı sardığı gibi.