Hain

"Çaresizim anlasana!.." Çaresizlik...
İliklerime kadar hissediyordum bu lanet duyguyu. Kapkalın,oldukça ağır bir yorgan gibi üzerime çökmüş durumdaydı.
"Biliyorum." Anlayış dolu sesi içimi titremeye yetti. Bilmiyordu. Anlıyordu aslında.

"Çaresiziz. Her zaman öyleydik zaten. Ama neden biliyor musun?" Kelepçeli ellerimi tuttu ben geri çekemeden. Ve devam etti beni dinlemeden.
"Çünkü güçleneceğiz. Çaresizlik en büyük tecrübeyi edindirir insana. Eğer tecrübe edinirse daha da kuvvetli sayılır bir insan. Ne yapıp yapmayacağını bilir." Güven dolu gözleri içime bir umut ışığı düşürdü.

Sönüktü. Fakat vardı işte o ışık! Buradan çıkabileceğime olan inancımı,o katili bulacağıma olan inancımı...her seferinde daha da güçlendirmeye yetiyordu.