-Anne, canım çok acıyor anne...
Her 24 saat geçtikde beynimdeki düşünceler beni bu Dünyadan alıp sonsuza kadar gözümü kapatmak isteği oluşturuyor
Her şeyden bunaldım ve boğuluyorum, ANNE....
Sadece tüm hayatım boyu yanımda olmanı istemişdim
Neden bunları yaşamak zorunda bıraktın beni
Neden asla beni anlamadın,daha doğrusu anlamaya çalışmadın
Her zaman kendi omuzuma yaslandım, ANNE
Kimse yanımda yoktu, hala kimse yok
Sen de beni karanlığımda terk ederken Dünya karardı, ANNE
Keşke beni doğurmasaydın
Haklıydın, her zamanki gibi
"Keşke,seni doğurmasaydım" dediğinde de haklıydın
Sonuçta Güneş mutluluk içinde parlarken herkes yanındadır
Ama Güneş, gece ile anlaşmasını yaptığında gölgen bile seni terkedip, yalnız bırakıyordur
(Gerçek hayattan uyarlanmış hikayedir. Rahatsız ve hassas olacakların okuması tavsiye değil)