DOĞACAK MI GÜNEŞ?

Konuşmamdan rahatsızlardı, bu yüzden benden aldıkları ilk şey sesim olmuştu.

Önceden sınıfın en neşeli ve en konuşkanı bendim. Yani insanlar öyle sanıyordu ,sanki herşeyi bilebilirlermiş gibi...
Ben sadece susuyordum,evet çok konuşkan olmama rağmen.
Çünkü sustuklarım konuştuklarımdan daha fazla.
Evet konuşamıyorum ama istemediğimden. Susmam için bir sebep arıyordum,kendi isteğiyle ayağıma geldi.

Keşke geleceği görebilseydik çünkü o zaman umutlanacak birşeye tutunabilirdik.
Karanlığımda kalmışken bir ışık huzmesi gördüm ve o bütün umutsuzluklarımın arasında bana umut etmeyi öğretti.

Benim için güneş doğmayacaktı biliyordum.
Çünkü güneşim daha doğmadan batmıştı.