Róża

Hen, daleko, za górami, za lasami w drewnianym domu mieszkała wraz z rodzicami i starszym jedenastoletnim bratem Jackiem, ośmioletnia dziewczynka o imieniu Róża. Dziewczynka choć była dopiero w drugiej klasie szkoły podstawowej wyróżniała się tym, że była bardzo mądra. Już w wieku pięciu lat potrafiła napisać swoje imię. Rok później potrafiła napisać następujące zdanie: Róża, Jacek, tata Paweł i mama Kamila bardzo się kochają. Kiedy szła do pierwszej klasy potrafiła już pisać oraz trochę czytać. Umiała dodawać i odejmować. Znała też tabliczkę mnożenia do 50. Teraz umie już pisać, czytać, dodawać, odejmować, mnożyć do 100 i dzielić. Nawet była mądrzejsza od swojego brata, który chodził do piątej klasy szkoły podstawowej. Wszyscy w rodzinie zastanawiali się po kim Róża była taka mądra. Nikt wcześniej nie był tak mądry w jej wieku. Dopiero wizyta cioci Luizy, która mieszkała za granicą wyjaśniła powód mądrości dziewczynki. Kiedy Luiza była małą dziewczynką sama cechowała się mądrością.