Küçük yaşta terkedilmiş Gece'nin soğuk yüzünü gülümseten tek şey yıldızlardı. Terk edilmişti, yalnızdı, korumasızdı ama korkmuyordu. Kendisini korumayı öğreneli çok olmuştu. Hafif dalgalı ve uzun kahverengi saçları, simsiyah gözleriyle küçük bir hanımı andıran Gece, aslında gördüğünüz çoğu erkekten daha tehlikeliydi. Bir insana kıyarken üzülmesi veya acıması gereken bir sebep olmamıştı hiç. Bir gün kendisini bir oyunda bulur. Oyunda ya öldürürsün, ya da ölürsün. Bu oyundaki tek amaç ölmemek değildi elbette. Oyuna insanları toplayan kişi onları rastgele seçmemişti. Seçtiği herkes kimsesizdi, yalnızdı, birileri onları terk etmişti. Oyun onlara, ailelerini sunuyordu. Kazanan ailesine ulaşacaktı. Onları ya öldürürdü, ya yaşatırdı. Ama bu oyun karşısına birini çıkartır, o bundan böyle Gece'nin en azılı düşmanı olur.
𝐾𝑎𝑡𝑖𝑙𝑖 𝑏𝑖𝑙𝑚𝑖𝑦𝑜𝑟𝑠𝑢𝑛𝑢𝑧, 𝑚𝑎𝑠𝑢𝑚𝑢 𝑏𝑖𝑙𝑚𝑖𝑦𝑜𝑟𝑠𝑢𝑛𝑢𝑧. 𝑆𝑎𝑑𝑒𝑐𝑒 𝑦𝑜𝑘 𝑒𝑑𝑖𝑦𝑜𝑟𝑠𝑢𝑛𝑢𝑧.
"Demek telefon görüşmesi yapmak için her şeyi yaparsın öyle mi?"
Başımı Hızla yukarı aşağı sallayıp
"Yaparım"
"O zaman cehennemine hoşgeldin küçüğüm"
Benden en fazla ne isteyebilirdi ki?
Telefona ihtiyacım vardı hemde en kısa sürede
Bir telefon görüşmesi için her şeyi yapacaksın deseler hayatta inanmazdım
Demek ki büyük konuşmamak gerekiyormuş
hikaye adı üstünde sert olacak sonra tecavüz falan diyen burdan sonrasını okumasın yoksa engeli basarım
Hikaye (BxB) olacak ve kapalı cezaevinde geçecek
Gerçek kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur