Tanrı, ellerine bir kağıt tutuşturmuş ve bir şiir yazmanı istemiş senden. Demiş ki; "İnsanlığın en büyük acısını yansıtan bir şiir yaz." Sen de, bir şiir değil senaryo yazmışsın, beni ana karakter yapmışsın. Bütün deneyimleri o karakter yaşamış; sevmiş, sevilmiş, acıyı görmüş ve yeniden bütün acıların kaynağını sevmiş, hayatı boyunca... sonsuza dek. Bir zaman boşluğundan farksız yaşamış hayatını, daha doğrusu, yaşatmışsın. Ardından, şiir yazmamandan şikayet eden Tanrı'n için, o ölümlü senaryonun sonuna birkaç mısra eklemişsin.
O senaryonun benim alın yazım olmasına karar vermiş Tanrı ve sen de, benim gençliğimmişsin. Acıyı ruha nüfuz eden de, beni yaşıyor hissettiren de, ilk defa birini sevmemi sağlayan da.
Fakat senaryo değiştirilmiş, ben hayatım boyunca hiç sevilmemişim.
derek hale & stiles stilinski | 100522 - 090822.
"Beş saniye? Çok saçma. Benim bir kadına ömrümü adayıp adamayacağımı o beş saniye mi belirleyecek?"
"Ömrünü adamak zorunda mısın?"
"Ben sevdiğim zaman bir ömür boyu onunla olmak isterim."
•••
Aşık olmaman gerektiğini bildiğin kişiye kapılıp gittiğini hissettin mi hiç? Canın acıyarak, azap çekerek sevdin mi birini?
Küllerinden doğup birbirlerinde kendilerini bulan, nefretten aşka dönüşen imkansızlıklarıyla Cihan ile Alya'nın hikayesine tanıklık et.
'αѕ̧k, ímkαnѕızα αѕ̧ıktır.'