" Müsait misin? Gelebilir miyim?" Diye sormuştu. Sesinden bende bir gariplik olduğunu ve ne olduğunu merak ettiğini anlamıştım. Tabiki de her zamanki gibi annemi düşündüğüm için gözlerim dolmuştu. Ona tavırlı bir şekilde, " Müsaitim görmüyor musun Poyraz abi?" Dedim. Ona bu şekilde konuştuğumda içim içimi yiyordu fakat böyle konuşmaz, duygularımı belli edersem benim için hiç iyi olmazdı. Kapıyı yavaşça kapatıp yanıma oturdu. Bana baktığında o yeşil gözlerine dalıp gitmek istedim. Bir tek onun ormanlarında kaybolmak istedim. ❗Bölümde yetişkin içerik bulunuyor. Küçük yaştakilerin okumasını önermiyorum. ❗Kopyalanma gibi bir durum olursa gerekli işlemler yapılacaktır. Yazım Tarihi: 07.07.2024All Rights Reserved