Yağmur'un ailesi ona karşı ilgisiz olması onu rahatsız etmiyordu aslında. Ama sürekli onların yüzünden hep başına bir şeyler geliyordu. onu bebeklikten beri bırakmayan arkadaşı Zeynep yine onu hiç yalnız bırakmadı. sadece o değil sınıftan olan arkadaşları Ayaz ve Enes de öyle. Yağmur'un başına çok kötü şeyler geliyor ve bu durum onu katil bile yaptı. Sonra sanki bir savaşın içindelermiş gibi yavaş yavaş sevdiklerini kaybetmeye başladı. Ama Zeynep, Ayaz ve Enes onu hikayenin sonuna kadar bırakmadı. Yağmur'ların sürekli gittiği kütüphane hep Yağmur için iyi gelmiyordu. O kütüphanede bir gariplik ya da kötü bir şey olacağını düşünürdü hep ve gerçekten oldu. Yağmur'un psikolojisi artık gerçekten iyi değildi. Ama bunu belli etmemeye çalışıyordu hep. Ama hikaye bitene kadar da asla pes etmedi. üç yüz ceset olduğu bir yere bile kitlendi. En sevdiği insanın öldüğünü sandı, ve cesedini asla bulamadı. Üstelik Yağmur o kişiyi öldürmekle suçlandı. Hep suçlandı ama bir şekilde hak yerini buldu, ama bu uzun sürmedi. Hayat her zaman adil davranmazdı işte. Ama Yağmur ve arkadaşları hep ayaktalardı.Todos los derechos reservados