UMUT IŞIĞI | GERÇEK AİLEM
Hayatımın 8 yıl önce bittiğini düşünüyordum.
Ondan geriye yalnızca hayallerim, kolyem ve kırılan kalbim kalmıştı.
Hiçbir çıkış yolu yoktu. Tünelde öylece kalakalmıştım.
Ta ki o güne kadar.
Gerçekler su yüzüne çıktığında zedelenen kalbimi onarabilecek bir hayatımın olabileceğini fark ettim.
Beni eskiden sevildiğim kadar sevebilecek insanlar varmış, bunu öğrendim.
Aniden gördüğüm şey ile gözlerim kamaştı.
Işıktı o, evet, yıllar önce sönen umudumun ışığı. Tünelin çıkışından içeriyi aydınlatıyordu.
Belki de babam giderken beni emanet edebileceği insanlara güvenerek gitmişti, kim bilir?
-•-
Hikayeyi aceleye getirmemeye çalışarak yazıyorum, bu yüzden eğer bazı yerler çok sıkarsa bunu saygı çerçevesinde belirtirseniz sevinirim. Böylelikle olay akışını daha iyi verebilirim.
Bu benim ilk kitabım, eğer bir kusurum olursa mazur görün lütfen.
Herkese iyi okumalar!
