Karanlığın İçinde

Reads 553
Votes 103
Parts 4

Reads 553
Votes 103
Parts 4

abi abla adana aile ailem albay asker aşk evlilik genç gerçekler gitme güç güçlü hırsız istanbul kardeş kına olay savcı sevda sevgi yüzbaşı zorla ölüm

Hayalleriyle terk etmişti kadın o şehri. Yemin ederek gitmişti, bir gün yeminini tuttuğunda dönecekti sadece....All Rights Reserved

abi abla adana aile ailem albay asker aşk evlilik genç gerçekler gitme güç güçlü hırsız istanbul kardeş kına olay savcı sevda sevgi yüzbaşı zorla ölüm

Table of contents

4 parts

#1adana

Content Guidelines

You may also like

❝Zincirler, daima kırılmak için vardır.❞ Bir kitapta okumuştum." Dudaklarından dökülen kelimeler kalbime, hançer olup bir bir saplanıyordu adeta. "Bazen o zincirlere mahkum olmak en doğrusudur." Eğer ben, o gün zincirlere mahkum olmayı kabul etmeseydim asla bu dağ bayırda, elimde silahla ve şehadet şerbeti içmek umuduyla burada yürüyor olmazdım. Ben asker olamazdım. Pusu, karanlık gözlüklerinin ardındaki bakışlarımla göz teması kurmaya çalışarak bir an sustu. Yüzünü örten maskesinde bir gerginlik belirdi, gülümsemişti. "Zincirler, seni köleleştirebilir de, özgürleştirebilir de." dedi, sesinde bir ağırlık vardı. "Bazı insanlar, zincirlerine boyun eğdiklerinde, içlerinde daha güçlü bir irade doğar. Diğerleri ise zincirlerinden kaçmaya çalışarak, her adımda daha fazla zayıflar. En güçlü insanlar, zincirleri gördüklerinde, onlardan kaçmak yerine onları kırmayı seçerler." Bir an için susup, çevremizdeki manzaraya göz attı, sanki söyleyeceği her kelimeyi sindiriyordu. "Kendini sınırlandırdığını düşünüyorsan, zincirlerini görmüşsün demektir. Ve ne kadar görüyorsan, o kadar yakınsındır o zincirleri kırmaya. Ama unutma, İz Asker," dedi, şimdi daha sert bir tonla. "Zincirini kırmak, seni bir kahraman yapmaz. Sadece bir savaşçı yapar."

87 den 58 e düşme hikayesi Ben verdim sizde vereceksiniz bu hikayede hepinizin Bir parçasını bulacağına inanıyorum hadi gelin bakalım hikayemi birlikte okuyalım:)

Hâlâ seven ve özleyen bir kadın. Yıllar sonra karşısına çıkan bir eski sevgili

AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18) by tulipssay

Çok istediği bölümü kazanmak için çok çalışmış ve sınav sonucunun açıklanmasını büyük bir sabırsızlıkla bekleyen genç bir kız. O çok beklediği sonucun açıklanacağı günün gecesi, sadece eğitim hayatını değil, tüm yaşamını etkileyecek olaydan bihaberdi. ⏳ "Ben seni tanımıyorum," dedim, soğukça. "Tanıyacaksın," dedi, sakince. Konuşma tarzında beni rahatsız eden bir şey vardı. "Daha çok zamanımız var."

"Bizden olmaz çocuk. Eğer işinden de olmak istemiyorsan hissettiklerini içine göm. Hatta öyle derine göm ki, gölgesi bile yansımasın bana."

Binbaşı - Yarı texting ( ARA VERİLDİ ) by Gzmliyzarr

Herşey oyun oynarken bir numarayı sallayıp mesaj atmamla başlamıştı. Kim bilebilirdi ki hem en büyük mutluluğum hemde pişmanlığım olucağını... #1-Delidolu #1Doktor #1-Günlük #1-Gizemli

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

Size ilk kurgum olacak olan kurgum KİM BU ASKER ' e davet ediyorum unutmayın ki ilk kurgum olduğundan hem ben eğlence için yazıyorum ciddi bir kurgu yazabilmem için tecrübeli olmam geriyor bu da sizin elinizde eğer destek verirseniz daha iyi sonuçlar hep beraber çıkartırız. ♡♡♡ Evet bendim işte Asel şehit kızı Asel babam şehit olduğundan beri ASKER olmak isteyen ve sonucuna ulaşarak tüm askeriyenin övdüğü Yavuz Efe komutanı çok merak ediyordum herkes o kadar övüyorsa... İşte bir operasyon sonucu esir düşerek her şey başlar o ela gözleri gördüğüm an tanırım ... Benim Yavuzcuğum Kurguma 1 şans verirmisiniz 🥺

DİKKAT! Wattpad'de 'B Planı- Yüzbaşım' ismiyle oluşturulan tek kitaptır. Gün bugündür yiğitler! ÖLÜRSEK CENNET BİZİM KALIRSAK VATAN BİZİM! O gün B planı yüzünden şehit olacaktı belki. Ama o B Planı ikimizin kaderiydi...

İçinde sadece meslek aşkı bulunan bir doktorun yolunun en sonunda Mardin'le kesişmesi Defne:Leyla Lydia Tuğutlu Kader:Su Burcu yazgı Coşkun Ömer :Pamir Pekin Cenk:Birkan Sokullu Yusuf Ağa:Hüseyin Soysalan

KIZIL ÇELİK

❝Zincirler, daima kırılmak için vardır.❞ Bir kitapta okumuştum." Dudaklarından dökülen kelimeler kalbime, hançer olup bir bir saplanıyordu adeta. "Bazen o zincirlere mahkum olmak en doğrusudur." Eğer ben, o gün zincirlere mahkum olmayı kabul etmeseydim asla bu dağ bayırda, elimde silahla ve şehadet şerbeti içmek umuduyla burada yürüyor olmazdım. Ben asker olamazdım. Pusu, karanlık gözlüklerinin ardındaki bakışlarımla göz teması kurmaya çalışarak bir an sustu. Yüzünü örten maskesinde bir gerginlik belirdi, gülümsemişti. "Zincirler, seni köleleştirebilir de, özgürleştirebilir de." dedi, sesinde bir ağırlık vardı. "Bazı insanlar, zincirlerine boyun eğdiklerinde, içlerinde daha güçlü bir irade doğar. Diğerleri ise zincirlerinden kaçmaya çalışarak, her adımda daha fazla zayıflar. En güçlü insanlar, zincirleri gördüklerinde, onlardan kaçmak yerine onları kırmayı seçerler." Bir an için susup, çevremizdeki manzaraya göz attı, sanki söyleyeceği her kelimeyi sindiriyordu. "Kendini sınırlandırdığını düşünüyorsan, zincirlerini görmüşsün demektir. Ve ne kadar görüyorsan, o kadar yakınsındır o zincirleri kırmaya. Ama unutma, İz Asker," dedi, şimdi daha sert bir tonla. "Zincirini kırmak, seni bir kahraman yapmaz. Sadece bir savaşçı yapar."

More details