YARASALAR - YIRTICI VE GÖLGE

Adım attıkça lisenin kapısına olan mesafe uzuyordu sanki. Bahçedeki öğrenciler tüm dikkatini yaklaşmakta olan genç kıza verdi. Aşağılayıcı bakışlarıyla baştan aşağı süzüyorlardı. En azından kendisine öyle gözüktü. "Buraya gelmemeliydim. Aileme olanları, onlara yaptığım şey, biliyorlar." Belki de hepsi birer paranoyadan ibaretti. Kafasının içinde işittiği fısıltıları susturmaya çalıştı. Ancak mesafe azaldıkça işittiği sesler kulaklarını acıtıyordu. Ses yükseldikçe fısıltılar, kelimeye dönüştü. Artık acı yoktu. Sesler daha netti. "Güzel Kız."

Duyduğu bu kelimeler Hilal'i hem rahatlattı hem de yüzünün kızarmasına neden oldu. Saniyeler önce hissettiği korkunun yerini şimdi şaşkınlık alıyordu. Durduğu yere uzak olan mesafeden duyamayacağı sesleri duymak, bu başına ilk kez gelmişti ve bu onu ürkütüyordu.