Η Ίριδα φοιτεί στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και είναι από τις λίγες πανέξυπνες και χαρισματικές μαθήτριες εκεί μέσα. Μια μέρα, το πανεπιστήμιο διοργανώνει μια εκπαιδευτική εκδρομή σε μια ψυχιατρική κλινική, η οποία φημίζεται για το επικίνδυνό της περιβάλλον. Στόχος των μαθητών είναι να περάσουν μια μέρα εκεί, μαθαίνοντας όσο πιο πολλά πράγματα θέλουν και μπορούν για τον χώρο, το περιβάλλον και γενικότερα το επάγγελμα. Το ενδιαφέρον όμως της Ίριδας τραβιέται από κάτι άλλο. Ένας κρυφός φόνος έχει γίνει στη κλινική, ενός αθώου αλλά και μη-προβληματικού κοριτσιού, επειδή προσπάθησε να φανερώσει μία σημαντική, απαγορευμένη αλλά και απόρρητη πληροφορία. Η Ίριδα κλίνεται να επεξεργαστεί την κατάσταση και να προσπαθήσει να λύσει το μυστήριο, παρόλο που είναι μια 19χρονη κοπέλα. Τι δυσκολίες θα αντιμετωπίσει; Θα τα καταφέρει τελικά;
«Το όνομα μου είναι Άννα, είμαι δεκαεννέα χρονών»
Έλεγα ξανά και ξανά στον εαυτό μου για να μην το ξεχάσω.
Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα που σύντομα μετατράπηκαν σε κλάματα με λυγμούς.
«Τι σου είπα;»
Πετάχτηκα.
Η φωνή του με γέμισε φόβο. Το χέρι του τυλίχτηκε στον λαιμό μου. Με έσφιξε για να μου υπενθυμίσει ποιος έχει όλη την εξουσία. Έτσι απλά όλο το θάρρος μου έσβησε. Τώρα πάλευα για την ζωή μου.
«Γιατί συνέχεια βασανίζεις τον εαυτό σου;»