Porwanie pełne błędów

***
"Zatańczysz ze mną czy tchórzysz?"
"Ty, rzucasz wyzwanie, mi?"
"A co księżniczka się wystraszyła?"
"Nigdy."
"Zatem zapraszam."
Muzyka popłynęła przez nas, a świat przestał istnieć w momencie, kiedy stanęliśmy na prowizorycznym parkiecie i zaczęliśmy tańczyć. Żadne z nas nie chciało odpuścić, starając się z całych sił i ignorując coraz większy tłum obserwujący, głównie nas. Kręciliśmy się po całej dostępnej powierzchni, dając się prowadzić skocznej melodii, która wypełniała nasze ciała.
"Nie jesteś taki zły jak się spodziewałem."
"To oczywiste. Chociaż muszę przyznać, że tobie także niewiele brakuje."
***
Czyli historia jak nie porywać ludzi. Szczególnie próżnych, aroganckich i żądnych przygód książątek. A już w szczególności tych pięknych z sekretami...