Remembering Her - Jia A. - Wattpad

Story cover for Remembering Her by jiYuhmaye

Remembering Her

Reads 24
Votes 0
Parts 4

Reads 24
Votes 0
Parts 4

crime election enemiestolovers highschool politics

Baka dito na ko mamatay. As I was mindlessly running for my life, a red laser appeared on the ground. One shot at hahandusay ako dito. Biglang pumasok sa isipan ko si Damian. Nawala na ang red laser kasabay noon ang isang kamay na humigit sa akin sa isang eskinita. Bago pa ko makapanlaban, nakilala ko ang mga mata niya kahit balot na balot siya ng itim na damit at helmet.

Damian.

Sumakay siya sa motor at walang alinlangan akong umangkas. Sa pagharurot niya'y 'di katagalan ay may dalawang itim na van ang sumunod. Sobrang bilis ng pangyayari at napahigpit na lang ako ng hawak sa baywang niya. Halos 20 minutes na ang drive hanggang dahan-dahang siyang bumagal at nagpark.

"Anong ginagawa mo doon?! Delikado doon Drea!" galit na galit niyang asik sa akin pagkababa niya at tanggal ng helmet.

Nagulat ako sa boses niya at huminga ko ng malalim bago siya sinagot. 

"Pakealam mo ba?" tangina Drea ang hina mo naman sumagot.

Sa 'di kalayuan, narinig namin pareho ang mga sasakyan. Agad niya kong hinila sa kakahuyan. Habang tumatakbo kami ay rinig din ang mga yapak na nakasunod sa amin. 

He rushes to remove his jacket leaving only his black shirt and he removed mine as well, left me with my white tank top. He quickly untied my hair and held my face closer. Tumigil ang puso as our faces are only centimeters away but he put his thumb between our lips. Hindi ako makahinga then someone flashed us brightly behind me.All Rights Reserved

crime election enemiestolovers highschool politics

Table of contents

4 parts

Sign up to add Remembering Her to your library and receive updates

or

#259enemiestolovers

Content Guidelines

You may also like

DON'T LOOK BACK: School Of The Dead by jai_grey

Paano kung bigla ka na lang makakapasok sa isang paaralan na hindi mo naman alam kung paano o bakit ka napunta doon? Akala mo normal lang. Pero may mga patakaran na hindi mo maintindihan. "Don't look back," pahayag ng isang gurong hindi ko maaninag ang mukha. Hindi ko maintindihan. Bakit? Ano bang meron sa likod? Pero ramdam ko ang mga matang nakatitig sa akin. Hindi ko alam kung bakit, pero nakakakilabot. Parang bawat balahibo sa katawan ko, nakatayo. Isang hakbang pa lang palapit sa loob ng gusali, naramdaman ko na ang bigat ng hangin. Para bang may humihila sa'kin pabalik... isang malamig na presensya na ayaw akong papasukin. Pero mahigpit ang utos-huwag lilingon. Ang problema, pakiramdam ko... hindi lang isang pares ng mata ang nakatitig sa'kin. Parang daan-daan. At sa bawat segundo, palapit sila nang palapit. May narinig akong mahina, halos pabulong, diretso sa tainga ko- "Lumingon ka..." Napakagat ako sa labi ko, pinilit na wag gumalaw. Pinilit na wag magpatalo sa takot. Dahil ang sabi nila, sa oras na lumingon ka... hindi ka na makakabalik. Don't Look Back: The school of the dead coming soon... abangan.

Sweet but Psycho by goddessofhia

I'm Rui Hakimura, I'm a half-japanese-half-pinoy, young college boy who is shy, tahimik lang at hindi pala kaibigan dahil lumaki akong home-schooled dulot ng aking pagiging sakitin. My parents want me to over come my weakness and become more independent kaya ipinadala nila ako sa Pilipinas para mag-aral. Pero isang araw, paglapag na paglapag ko sa bansa ay isang krimen agad ang nasaksihan ko. "Sino ka? Bakit nakikiusyoso ka sa'min?? Gusto mo bang pati ikaw ay saksakin ko nito?! " sabi ng babae. Nanginig ang tuhod kong umatras ng paunti-unti habang siya ay palapit ng palapit sa akin. "Gomenasai.." yumuko ako. "I didn't see anything. Spare me please... " "Oh really? " tumawa siya. "Hindi ako tanga!!! Huwag mo akong gag*hin!!! " Dinakma niya ang kwelyo ko at tulayan na nga akong natumba sa takot. "Maganda ang mata mo.. " sabi niya. Tinutok niya sa akin ang kutsilyo. "Bakit naka-mask ka? Alisin mo nga 'yan!! " sabay hablot ng mask ko. "Anong pangalan mo?" "Ru-Rui.. " utal-utal kong sagot. "Rui! What a cute name!! Bagay sa 'yo. " tumayo na siya at binitawan ang kutsilyo, pagkatapos ay tinalikuran ako. Ang buong akala ko ay natapos na ang katakot-takot na eksenang iyon sa pagitan namin pero nagulat ako ng bigla na lang siyang humarap at sinampal ako ng ubod lakas!!! Napamura ako ng wala sa oras. "Ano ba?!!! " sigaw ko. "Baliw ka ba?!! Ang sakit non!! " Tumawa lang siya. Kasunod ay hinablot ako palapit sa kanya at hinalikan ako ng madiin sa labi. Sobrang diin na pati ang labi ko ay kinagat niya! WT H*LL?

When All I Have is You (Completed) by SilentPage18

"Sakay!", nakasigaw na utos niya. Agad akong umupo at napataas pa ang aking mga balikat nang malakas niyang isinara ang pinto. Nandoon ang kaba at takot sa aking dibdib na pilit kong nilalabanan. Huminga ako ng malalim. Nang makasakay siya ay ni hindi niya ako nililingon. Kita ko ang mga ugat niya sa kanyang kamay habang mahigpit na nakahawak sa manibela. Nagyuko ako ng ulo habang kagat ang ibabang labi. "Now tell me...magkano ang sinasahod mo?", napaangat ako ng tingin sa kanya. His eyes are fix in front ngunit tagusan naman. "Magkano ang ibinabayad sa'yo?", mabalasik niyang tanong na ngayon ay titig na titig sa akin. But I didn't answer him. I just heard him curse. Ang sunod kong narinig ay ang pagtunog ng makina ng sasakyan. Minaniobra niya iyon at mabilis na pinaandar palayo. Patuloy sa pagmamaneho hanggang sa huminto kami sa may gilid ng daan. "Intindihin mo naman ako. Kailangan ko lang talagang..." "Bakit ginugutom ba kita?!" Napapikit ako sa kanyang tinuran. Hindi naman niya kasi ako kargo. Wala siyang responsibilidad sa akin. Kaya kong buhayin ang sarili ko... "Clarence naman...kailangan kong magtrabaho. Kailangan kong kumita ng pera..." "Kaya nga tinatanong kita kung magkano ang ibinabayad sayo...titriplihin ko or better yet sabihin mo sa'kin kung magkano ang gusto mo. Name your price..ibibigay ko sayo kahit magkano!" "Binibili mo ba 'ko?", hindi ko maiwasang itanong. Sa paraan ng pagkakasabi niya ay parang gusto na niya akong ariin na parang isang bagay. Nag-iwas siya ng tingin sa akin. "Kung sasabihin ko sayong oo...gusto kitang bilhin. Ibebenta mo ba ang sarili mo sa'kin?" Natigilan ako sa bigla nyang tanong. Clarence and Lucy Story! A/N: *Contain mature themes and strong languages. *Expect spelling mistakes and grammatical errors in some part of the story. *Story is a product of author's imaginations, any resemblance is purely coincidence. CTTO of photo cover used... Thank You! *SilentPage18

End Game [Completed] by Emvrios

Alec Draven Alonzo Anaya Rafael Cura "How did you find me here anyway?" tanong ko na nagpakunot sa kaniyang noo, kaya nagsalita ako ulit. "I mean, ang laki ng school and malayo ang business dep sa architecture dep." "I have friends in architecture dep and they invited us to come here, then I saw you." he answered. Tumango na lamang ako at hindi sinasadyang mapatingin sa adam's apple niya pababa sa kaniyang dibdib... "Thanks for the water, you can eat it all, magpapalit pa ako, nanlalagkit na ako eh." paalam ko sa kaniya. Tumango siya ngunit... I was on my way back to our stall when I saw Draven and his friends na kasama niya sa cafe last time, na naglalakad papunta sa opposite direction ko. I just glanced at him before looking back at my path. "Draven!" rinig kong tawag ng kasama nilang babae sa kaniya mula sa aking likuran ngunit hindi ko na pinagbigyan pang pansin at nagpatuloy ako sa paglakad nang may umakbay na lang sa akin. "Anong ginagawa mo rito?" tanong ko sa kaniya at nagtataka siyang binalingan pagkatigil ko sa paglalakad. "I want to own you," he whispered in my ear with a raspy voice and let go of my shoulder to put my new denim jacket on my waist. Napatanga na lamang ako sa kaniyang sinabi. He said what?

Catch Me, Dear! by starberry_3455

I was walking sa field mag isa. dala dala yung piece of cake na nabili ko sa café ang ganda pa ng design color pink siya at white cream at strawberry on top. My favorite! Suddenly biglang tumama sa ulo ko yung maliit na bola. Bwesit! Napahawak ako sa ulo ko at nakita ko yung cake ko, nasa lapag na..NO! "are you okay?" malalim na boses ng isang lalaki ang narinig ko. Wala na akong maisip nasabihin sakanya kundi bayaran niya cake ko! "bayaran mo cake ko!" sigaw ko. There was an awkward silence sa field. Tumingin ako sa paligid. Bwesit nagttraining sila...may mga babae sa bleachers at nakatingin sila sakin, yung mga iba nag bubulungan pa. mga iba naman nakitingin ng masama sakin na parang may nasira ako. Nung tiningnan ko ang lalaki ay walang iba kundi ang crush ng bayan. Adrian james...the baseball captain..and most red flag na guy! He smiled at me and binigay niya ang kamay niya sakin para tulungan akong tumayo. "don't worry. Magkano ba yan?" sabi niya "112 pesos" ani ko naman habang hindi tumitingin sa mata niya "mura lang pala..." sabi niya at nararamdaman ko titig niya sakin sobra sobra... "bakit ka di makatingin? Ganun ka ba galit sakin?" sabi niya at tumingin siya sa mga mata ko. Nakakagulat siya. "it's just a piece of cake, kaya ko gumawa ng cake for you" Ulol niya, tinulak ko siya at umalis na lang ako ng walang sinasabi sakanya, magagalit sakin lahat ng babae sa campus dahil iisipin nila inaagaw ko sa kanila si Adrian. Pakain ko sakanila yan eh!

My Possessive Adoptive-BIGBrother by LucettaGreen

"Jiliane! Buksan mo 'tong pinto!" malakas nitong binayo ang pintuan niya. Alam niyang tuluyan ng naputol ang pasensya nito sa kanya dahil sa ginawa niyang pag-iwas sa binata. She didn't care actually, kung ayaw nitong marinig ang rason niya ay wala rin siyang balak makinig sa sermon nito. "I said open the goddamn door or I swear I will break this thing! Jiliane!" sigaw nito mula sa labas. Bahagya siyang kinabahan sa karahasang ibinabadya ng boses ng binata. Wrong timing naman ang pag-alis ng mag-asawa at tiyak na walang makakaawat sa pagwawala ng binata. Reed, asan ka na ba? Awatin mo ang kuya mo, parang awa mo na. Kahit kinakabahan ay pinilit niya ang mga paa na humakbang patungo sa pinto. She decided to let him in. Bago pa nga nito tuluyang masira ang pintuan niya. Dahan-dahan niyang binuksan ang dahon ng pintuan. Kita niya ang pamumula ng mukha nito sa labis na galit. Inisang hakbang nito ang pagitan nila at marahas siyang pinangko at inupo sa kama. "Why?... bakit napakatigas ng ulo mo?" nanggigigil na hinawakan nito ang mukha niya sa dalawang palad nito. Tinabig niya ang mga kamay nito at hinarap ang nagbabagang mata ng binata. "Tao ako, Alejandro, hindi hayop o bagay na walang sariling utak para um-oo palagi sa gusto. So what kung hindi ko natupad ang pangako ko? Tao lang naman ako, diba? Kung pagmomodelo man ang gusto kong gawin karera ay wala ka ng pakialam doon! Gagawin ko ang gusto ko at kahit ikaw ay hindi mo ako pwedeng pigilan!" she said defiantly. What she just said fueled his anger. Naniningkit ang mga matang tinitigan nito ng binata ang kabuuan ng mukha niya bago marahas na bumaba ang mukha nito sa kanya upang angkinin ng pangahas nitong labi ang labi niya. Naramdaman niya ang paglapat ng likod niya sa malambot niyang kama. No! -Hello guys, gusto nyo rin ba mabasa love story ni Reed? -ano pa inaantay nyo? vote and comments na.. LOL.

Ang Selosong Nagmahal sa Akin... by LucettaGreen

"Saan ang punta mo? Nagmamadali ka yata?" nakunot noong tanong sa kanya ni Reed. Simula ng maging magkaibigan sila ay nabatid nya na may tendency din pa lang maging sumpungin ang binata paminsan-minsan. Hindi nya nga lang masyadong pinagpapansin ito kapag ganoon ito bagkus ay lalo pa nyang iniinis. Kahit papaano man lang ay makaganti sya sa mga ka-abnormalan nito sa kanila ni Adriana. "Makikipag-date." Hindi nya ito nilingon at patuloy na niligpit ang mga gamit. Ipinapasok na nya ang mga libro sa bag niya ng maramdaman ang kamay nito sa braso nya. Nakita nyang palabas na ang mga kaklase nila at napatiuna na rin si Adriana sapagkat may susunod pa itong klase. Ang propesor naman nila ay lumabas na rin. Silang dalawa na lang ang naiwan sa loob ng silid. "Anong sabi mo?" pilit syang hinaharap nito. Naramdaman niya na bahagyang dumiin ang kamay ng binata sa braso nya. "Reed, Teka, masakit. Ano bang problema-"naputol ang iba pang sasabihin nya ng makita ang pagtatagis ng bagang nito. His dark eyes looked like she had never seen before. "R-Reed-"napaatras siya ng dahan-dahan ay lumapit ang binata sa kanya. His eyes were suddenly cold. Tila nawala ang kislap ng pagkapilyo sa mga iyon. "Saan ka sabi pupunta?" Mariin na inulit nito ang tanong kanina. Nagulat siya ng pumailalim ang kamay nito sa buhok nya. Habang ang isang kamay naman nito ay pumulupot sa beywang niya.

The Kingdom Of Rose And Ashes (Halifax Series I) by carelessly_rushing

Suddenly sold to slavery in a foreign, magical place she never knew existed, can Rose go back home before the approaching war comes or would she die trying? ~ All Rose wanted was a normal and happy life. Bata pa lang, wala na siyang magulang ngunit kinupkop siya ng kaniyang Titong may masakiting anak. Nang malugmok sila sa utang, ang kaniyang Tita ang hininging kabayaran. She was so desperate to save her that in return she offered herself as payment. Akala niya ay malulusotan niya ito gaya ng ibang gulong nabigyan niya ng solusyon ngunit doon siya nagkamali. She was taken not to a club where she thought they would sell her body. No, she arrived to somewhere much worst. To a place where she'd never knew existed. A world full of mystery, crime, magic, kings, witches, power and doom. She landed in Halifax, where everything was enchanting. Now that Rose is trap, can she defend herself before the monsters burn her into ashes or would she rather get burn once her past comes back to hunt her? ~ (Teaser) There he is again. Blending with the shadow. Nakacloak pa rin siya at hindi ko pa rin maaninag ang mukha niya. Wala akong ibang marinig kundi ang malakas na tambol ng aking dibdib. Napalunok ako. My brain is starting to create wild and cruel images of how I am going to die. Sa sobrang pag-iisip ko, hindi ko namalayang nakalapit na pala siya. The moment he touch my arm nanlaki ang mga mata ko ng makaramdam ako ng kuryente. He inspected my wounds na siya rin naman ang may gawa kanina. Gusto kong humakbang paatras, palayo sa kaniya ng makita ko ang kamay niyang nakahawak sa braso ko. His arms ang very frightening to look at. He's burned. Badly. A rough growl escape his lips kasabay ng biglaang pag-iiba ng kulay ng mga mata niya. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa nakita. His once deep blue eyes turned into a liquid of gold. That's it. I'm surely going to die this time. ~ Started: 06/18/20 Ended: 11/27/20 11/ 05/ 20 #1 Fae 01/17/21 #1 Dark Prince

My Dearest Mary✔️ by marsntalwrites

"Uy Miss sandali!" Tawag sakin ng gwapong pulis huminto naman ako sa pagmomotor nginitian ko ito ng matamis pero seryoso lang ang muka nito "Ahehehe bakit po?" Pacute na sabi ko "Bakit hindi ka naka helmet? Alam mo ba kong magkano ang multa? Oh pangalan at edad mo?" Napakamot ako sa ulo patay ako nito nakita ko naman na parang may isinusulat ito "Ah eh Mary Lie 24." Yun nalang ang nasabi ko "Family name mo? Wait May lisensya kaba?" "Bog po. Opo meron" Nahihiyang sabi ko syempre sino ba namang hindi e makakita ka na pulis na astig tapos maganda pa pangangatawan nito at nakakatakot ang uniporme nila haler! Muka naman itong nagulat sa apilyedo ko tss Nasa Ubox inilagay ng kuya ko ang mga lisensya namin para madali lang ito makuha kong sakali ngang hanapin ito Agad ko naman itong binuksan at pinakita sa kanya "Taga saan kaba?" Tanong uli nito "Taga dito lang po." Pagkatapos kong sabihin yun ay nagsulat uli ito sa parang reciept yata at agad inabot sakin ng matapos ito. "Oh ito punta ka sa munisipyo at magbayad ka sa treasurer kapag hindi mo nabayaran yan sa loob ng pitong araw ay maari namin yang iforward. Pwedi kanang umalis next time miss ay mag helmet kana." Walang prenong sabi nito. Kinuha ko naman yung recibo at nanlaki ang mata ko ng makita kong 500 pesos ang multa?! bwesit! tss ano bayan ang malas naman ng araw nato hayop! Inis na umangkas ako sa motor hindi pa ako naka pag andar ay may sinabi ito sakin na ikinalingon ko "Kapatid mo ba si Jerry Bog?." Hindi ko siya sinagot at humarurot ng takbo agad narin akong pumunta sa munisipyo at ng makapagbayad. Teka ano naman kaya ang paki niya? Nakakainis ang pulis na iyon panira ng araw ko !

My Possessive Bully (REPOSTED) (NEW VERSION) by Shen_Manunulat

THE BOOK PHOTO IS NOT MINE, CREDITS TO THE RIGHTFUL OWNER SOURCE: Pinterest 𝐒𝐘𝐍𝐎𝐏𝐒𝐈𝐒 Isa lang naman ang pangarap ko. Nais ko lang naman makapagtapos ng pag aaral at tuparin ang mga mithiin ko sa buhay Kung sana nakinig ako kay mama, hindi ko sana mararanasan ang bagay na ito Wala nman akong ginagawa, naging mabait naman akong tao at estudyante ngunit bakit na inaapi ang tulad ko? Hanggang sa dumating sya, akala ko, pag nakilala ko sya, magiging ligtas ako... Pero mali, akala ko sya ang saviour ko ngunit hindi... Isa din pala syang bully na walang ibang ginawa kundi pahirapan din ako... Makakayanan ko pa ba? Kaya ko pa ba? O kakayanin ko ba? Bakit pakiramdam ko nanghihina ako pag nasa tapat o harapan ko sya? Bakit di ko man lang magawang iligtas ang sarili ko? Bakit ba nag paubaya ako? Ayan tuloy, nahulog ako. Nahulog ako sa kanya. At dahil dun ay minahal ko sya. Dapat sinabi nalang nya noong una para hindi ko na kailangan umasa pa. Ano bang dahilan kung bakit ako nahulog sa isang lalaking toh na walang ibang ginawa kundi pahirapan at saktan ang puso ko Pagod na ko! Gusto ko nang sumuko at lumayo nalang sa kanya, pero itong taksil kong puso, nasaktan na nga, kumabog pa! Nakakainis! Ang hirap mag move on sa lalaking toh! Pero bakit ba kase sa t'wing lalayo ako para sa katahimikan, hinahabol nya naman ako at pinapahirapan. (REPOSTED KASE NADELETE KO)

You may also like

Slide 1 of 10

DON'T LOOK BACK: School Of The Dead cover

Sweet but Psycho cover

When All I Have is You (Completed) cover

End Game [Completed] cover

Catch Me, Dear! cover

My Possessive Adoptive-BIGBrother cover

Ang Selosong Nagmahal sa Akin... cover

The Kingdom Of Rose And Ashes (Halifax Series I) cover

My Dearest Mary✔️ cover

My Possessive Bully (REPOSTED) (NEW VERSION) cover

DON'T LOOK BACK: School Of The Dead

Paano kung bigla ka na lang makakapasok sa isang paaralan na hindi mo naman alam kung paano o bakit ka napunta doon? Akala mo normal lang. Pero may mga patakaran na hindi mo maintindihan. "Don't look back," pahayag ng isang gurong hindi ko maaninag ang mukha. Hindi ko maintindihan. Bakit? Ano bang meron sa likod? Pero ramdam ko ang mga matang nakatitig sa akin. Hindi ko alam kung bakit, pero nakakakilabot. Parang bawat balahibo sa katawan ko, nakatayo. Isang hakbang pa lang palapit sa loob ng gusali, naramdaman ko na ang bigat ng hangin. Para bang may humihila sa'kin pabalik... isang malamig na presensya na ayaw akong papasukin. Pero mahigpit ang utos-huwag lilingon. Ang problema, pakiramdam ko... hindi lang isang pares ng mata ang nakatitig sa'kin. Parang daan-daan. At sa bawat segundo, palapit sila nang palapit. May narinig akong mahina, halos pabulong, diretso sa tainga ko- "Lumingon ka..." Napakagat ako sa labi ko, pinilit na wag gumalaw. Pinilit na wag magpatalo sa takot. Dahil ang sabi nila, sa oras na lumingon ka... hindi ka na makakabalik. Don't Look Back: The school of the dead coming soon... abangan.