December Rain
  • Membaca 262
  • Suara 73
  • Bagian 8
  • Membaca 262
  • Suara 73
  • Bagian 8
Sedang dalam proses, Awal publikasi Jul 27, 2024
Ang Tag-ulan ay ang pinakamagandang panahon para maging totoo tayo. Totoo sa ating nararamdaman. Ang hayaang ilabas ang dinadala ng ating puso, gaano man ito kabigat. Dahil tinatabunan ng ingay ng ulan ang sinisigaw nito. 

Para kay Rain Hardin Sinagtala, ang ulan ang nagiging daan upang ilabas ng isang tao ang kanyang nararamdaman. Kung masaya siya, pwede siyang magtampisaw sa ulan. Kung napapagod o nayayamot siya, pwede siyang matulog. Kung nangangamba siya, papakalmahin siya nito. Kung mabigat ang kanyang nararamdaman, maaari siyang umiyak.

Kaya paborito ni Hardin ang panahon ng Tag-ulan. Dahil dito niya nalalabas ang pagiging vulnerable niya nang hindi na kailangang isipin kung meron bang manghuhusga sa kanya. Para siyang pinapakalma nito  at sinasabihan na magiging ayos din ang lahat. 

Ngunit sa paglipas ng mga taon, unti-unti niyang napagtanto na ang ulan ay hindi lang pala nakakapaghilom ng sugat. Siya rin ang nagiging dahilan ng pagbukas nito at nagpapalala ng pagdurugo nito.
Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang
Daftar untuk menambahkan December Rain ke perpustakaan Anda dan menerima pembaruan
atau
#911bl
Panduan Muatan
anda mungkin juga menyukai
THE LIFE OF CHERRY BLOSSOM oleh MarghLerog
63 Bagian Lengkap
Ang story nato ay walang kinalaman sa ayon ng panahon sa ngayon kung meron man ay hindi sinasadyang isulat dahil sa pagkakataon lamang ...... Ang LIFE OF CHERRY BLOSSOM ay sinulat bilang pamagat hindi sa maiba lang kundi para maunawaan kung pano itinago ng pangunahing tauhan ang kanyang sarili sa kanyang mga obra, isang mahiwagang kasaysayan ang nasa likod ng sining, malungkot dahil sa ikinulong nya ang sarili sa mapagkunwaring galit na dala nya hanggang sa kanyang paglisan.......... Ang cherry blossom ay hinalimbawa ito sa isang maharlika, panahon, at sa kalungkutan, kung saan SAKANYANG PANAHON.....na hindi na maaaring balikan lalo na kong mag-isang tumayo sa sariling mga paa na taglay ang kahiwagaang kagandahan. Malungkot kahit na ganon nag-iwan ng isang masaya at malungkot na alaala ang pangunahing tauhan sa babasa ng kanyang aklat........ Sa babasa nito..... ito ay puno ng kulay kahit na itinago ng pangunahing tauhan ang sarili nya sa mapagbalatkayong ugali dahil may dahilan ang dahilang iyon ay kung pano nya itinago ang tunay na pagmamahal na isang tao lang ang nakakaalam ng lahat ng iyon. Reflection ng story ang pagmamahal ay di nababatay sa salapi, kapangyarihan, kilalang tao o kung ano paman bagkus sapat nang sabihing mong I LOVE YOU sa taong mahal mo, lalo na kong kasamaan ng loob......h'wag magtatanim ng galit bagkus matutung magpatawad kung saan isang bahagi yon ng aral na natutunan ng pangunahing tauhan, isang bagay ang iniwan ng pangunahing tauhan na di dapat sinasarili ang isang bagay na kung alam mong marami ang nagmamahal sayo........ Maligayang pagbabasa sa story nato at salamat .............. :)
Banayad oleh MoonhaloWP
7 Bagian Sedang dalam proses Dewasa
"May tahimik na umaga na darating at marahan na dadampi sa puso mo. Ipapaalala na anuman ang bangungot na dala ng nakaraan, magpatuloy ka ngayon, sapagkat hawak ka ng isang umaga. Itatawid ka nito papunta sa hinaharap. May tahimik na umaga na darating at yayakapin ang puso mo." - paghealom Marahil malimit nating sabihin na kaybilis ng panahon. Sa isang iglap, ang kasalukuyan mo'y isa nang nakaraan. Sa isang iglap din lamang, ang hinaharap ay kasalukuyan mo na. Sa nagmamadaling mundo, ang pagiging banayad ay tila isang kalabisan lamang. Ngunit sa lahat, ito na yata ang pinakamasarap na pakiramdam. Ang pagiging marahan. Ngunit sa mundong kinalakihan ni Malaya, ang buhay ay tila isang rumaragasang ilog. Ang isang pagpikit ay dadalhin ka sa hinaharap. At sa oras na maging marahan ka ay mas lalo kang masasaktan. Para kay Malaya, ang banayad na umaga ay isang bangungot; isang madilim na panaginip. Kung kaya't mas pipiliin niyang pumikit at palampasin ang araw, at hayaan itong maging parte ng kaniyang nakaraan. Subalit sa kabila ng matigas niyang paniniwala, hindi niya inaasahan ang pagdating ng isang tahimik na umaga, marahan at mahinahon, at isang umagang hindi siya kayang saktan. Si Amiel. Sa isang payapang dalampasigan na rinig ang paghalik ng mga alon sa puting buhangin, makararanas nga kaya si Malaya ng isang umagang hindi niya kasusuklaman? Matututunan niya rin kayang mahalin ang pagiging marahan? Sa mabilis na pag-ikot ng mundo, gaano katamis ang maranasan ang isang banayad na pag-ibig?
anda mungkin juga menyukai
Slide 1 of 10
Loving The Rain cover
TOTGA (Candy Stories #4) (To be published) cover
When The Rain Drops ✓ cover
Sa Bawat Sinag at Ulan cover
After The Rain (completed) cover
Like Falling Rain // James Spencer FF cover
LOVE, AIKEN cover
THE LIFE OF CHERRY BLOSSOM cover
Banayad cover
Take Your Time (GxG) cover

Loving The Rain

44 Bagian Lengkap

"Ako ang batas. Mamahalin mo ako sa ayaw at sa gusto mo." Ilang beses ko na ngang tinatanong sa sarili ko. Bakit ba nakakasenti ang ulan? Dahil ba sa madilim ang panahon? O baka naman dahil sa malamig ang ihip ng hangin. Maaari din dahil sa hindi mo lang ma-enjoy ang magliwaliw sa ilalim ng sikat ng araw. Isa ang alam ko... May tao akong nakilala ng araw na iyon. Siya ang nagbigay ng kahulugan sa akin ng matagal ng palaisipan siya akin. Siya ang nagbigay dahilan sa akin para tuluyan akong mainis kapag umuulan. Ang bastos na bad boy na iyon. He stole my first kiss. I never expected when a lovebug in the rain burrows into a bad boy's heart. --- COVER BY: @-euluxuria