Evi, een 17 jarig meisje, heeft een zwaar jaar achter de rug. Om haar hoofd leeg te maken gaat ze in haar eentje op reis naar Curaçao, waar ze de jongen van haar dromen ontmoet. Gelijk weten ze, dit is love on first sight.
"Hè, kom je nou weer koffie halen?"
Luna komt iedere dag in een café, waar ze haar koffie haalt voordat ze naar werk gaat. Altijd komt ze rond dezelfde tijd een blonde jongen tegen. Altijd hebben ze oogcontact, en geven ze elkaar een klein lachje. Is er iets meer dat verschuilt achter de lach, die langzaam een gewoonte begint te worden?