Aşka Tutsak

yıllar önce görmüştüm onu . çok güzel'di çok masum du belki de benim olmayacak kadar masumdu . benim karanlığı'ma ayak uyduramayacak güzeldi . ama gönül ferman dinlemiyor du ki benim olmalıydı. kim ne derse desin benim olmalıydı. akacak kan veya harcanan insanlar umrumda bile değil o benim olmalı.

Miray Akay benim karanlık dünyama ayak uydurmak zorunda o benim sadece benim .

" Seni asla sevmedim, Karan acar!" Diye âdeta avazım çıktığı kadar bağırdım.

" Beni seveceksin Miray Akay!" Diye âdeta tısladı.

" Benim sevgim ikimize'de Yeter Miray.
Ben senin yerine de çabalarım." Dedi ve
Elindeki silahı alıp Ahmedi bacağından vurdu.o an ağzımdan tiz bir çığlık koptu.

" Ah_ahmet! Ruh hastası! Alçak herif!" Diye bağırdım Ahmedin yanına gitmek için adım attığım an kolundan tutup beni kendine doğru çekip kulağıma fısıldadı.

" Eğer bir adım dâhi atarsan onu öldürürüm!"

Ve ben bugün bir kez daha anlamıştım. benim Karan'dan kurtuluşum yoktu.ben ona tutsaktım. Ben aşka tutsaktım.